وی افزود: مقصود از مجادله این است که فرد نشانه بودن آسمان، وزش بادها و زمین و ... را مبنی بر وجود خدایی عالم و حکیم را منکر شوند و بگویند مثلا وزش بادها محصول اختلاف دما است و یا باران محصول قطرات آب و غبار است.
هادوی تهرانی بیان کرد: این در حالی است که انسان اگر عناد نداشته باشد با نگاه به آسمان و زمین و خلائق و موجودات به نشانه بودن آن ها پی می‌برد.
این استاد تفسیر همچنین در ادامه سوره مبارکه «ق» با اشاره به آیه 36 به بعد این سوره گفت: خداوند فرموده است که ما آسمان و زمین را در شش روز آفریدیم؛ در مورد خلقت در شش روز و تعبیر یوم، نظرات مختلفی وجود دارد، زیرا وقتی که هنوز آسمان و زمین و یوم و لیل و زمانی در کار نبوده این خلقت صورت گرفته است. البته برخی هم مراد از یوم را دوره و شش مرحله گرفته‌اند.
این استاد حوزه اظهار کرد: البته این مطلب برای فهم مخاطب آن روز و حتی مخاطب امروز هم دشوار است و این شش مرحله را نمی‌دانیم. البته ممکن است نظریات احتمالی در این زمینه از سوی علومی مانند نجوم و زمین‌شناسی و ... مطرح شود.
وی افزود: تاکید قرآن بر خلق آسمان و زمین برای مخاطب عام است، اما ذکر این مطلب که این خلقت در شش روز است، برای مخاطب خاص و عالم و اندیشمند به خصوص در آینده بوده است؛ زیرا کلمه به کلمه آیات الهی حساب شده و دقیق و حکیمانه است.
وی با اشاره به تعبیر «... ضربنا علی آذانهم» در سوره کهف افزود: یکی از متخصصان پزشکی تحقیقی در این مورد انجام داده و به این نتیجه رسیده که پنج نقطه در گوش وجود دارد که در صورت تحریک و زدن موجب خواب رفتن انسان می‌شوند و از قضا این مقاله و نظر مورد تائید بین‌المللی هم قرار گرفته است؛ به هر حال در قرآن موارد زیادی وجود دارد که مخاطب آن روز نمی‌فهمیده و امروز به برخی از آن‌ها پی برده‌اند.
انتهای پیام