امیرحسین شریفی، تهیه‌کننده سینما و تلویزیون، در گفتوگو با خبرنگار ایکنا با بیان اینکه فیلم دینی باید جریان‌ساز باشد، اظهار کرد: مهم‌ترین امتیازی که برای فیلم‌های دینی می‌توان قائل شد جریان‌سازی این تولیدات است، زیرا اگر قرار باشد قصه دینی بدون تأثیرگذاری تولید و پخش شود، کاری عبث است که فقط سبب سرگرمی بیننده می‌شود، هرچند که برخی از آثار حتی سرگرم‌کننده هم نیستند.وی افزود: ممکن است این سؤال پیش آید که چگونه فیلم دینی می‌تواند جریان‌سازی داشته باشد؟ در این باره می‌توان گفت که آثار دینی باید واقعیات را ترسیم کنند و از شعارزدگی بپرهیزد. ساختار فیلم‌های دینی از سازنده و مخاطب اثر می‌گیرد و اعتقاد سازنده به موضوع یکی از نکاتی است که در تمام مراحل ساخت یک فیلم یا سریال باید آن را در نظر گرفت.
سفارش آفت سینمای دینی نیست
تهیه‌کننده فیلم «ضیافت» در پاسخ به این پرسش که سفارشیسازی در سینمای دینی آفت است یا حمایت؟ چنین توضیح داد: اینکه فکر کنیم در ایران فیلمی بدون حمایت‌های دولتی تولید می‌شود اشتباه محض است، چون در نهایت بخش خصوصی نیز از کمک‌های دولتی بهره می‌گیرد. سفارشیسازی اتفاق خوبی است که در سینمای جهان نیز رخ می‌دهد، ولی به این شرط که سفارش‌دهنده در روند تولید و ساخت اثر نقش نداشته باشد. این سبک سفارش‌ها در سینمای ایران هم رخ داده است، اما تعداد آن‌ها چندان زیاد نیست.
شریفی متذکر شد: پرداختن به موضوعات دینی در مقوله تکرار گرفتار نمی‌شود، چون گستردگی آن به حدی است که با هیچ حوزه‌ای قابل قیاس نیست، مثلاً در بحث فروع دین قادریم بسیار متنوع عمل کنیم. اگر قرار باشد فقط به موضوع حج یا زکات بپردازیم، دنیایی از مفاهیم تازه پیش روی ما گشوده خواهد شد و با وجود این عجیب است که سینما و تلویزیون به سمت تکرار و کلیشه پیش می‌روند.
تحقیق و پژوهش، مهم‌ترین شرط برای موفقیت آثار دینی
وی در پاسخ به این سؤال که عدم استفاده از تحقیق و پژوهش‌های علمی تا چه اندازه در افول فیلم‌های دینی نقش دارد؟ تصریح کرد: ساخت اثر بدون تحقیق و پژوهش یکی از آفت‌های امروز سینمای ایران است، چون بدون پژوهش، تنها یک کار ظاهری تولید می‌شود. این معضل ناشی از ورود افراد سودجو به حوزه سینماست این افراد بدیهات را در نظر می‌گیرند تا بتوانند از این طریق منفعتی کسب کنند. البته این اتفاق در شرایطی رخ می‌دهد که فرصت‌طلب‌ها فضا را برای انجام چنین پروژه‌هایی مساعد ببینند و اگر مدیران سینمایی زمینه‌ساز این رفتارها نباشند، قطعاً شاهد تولید آثار سطحی نخواهیم بود.
این تهیه‌کننده درباره واقع‌نگری در حوزه آثار تاریخی اظهار کرد: در ساخت آثار تاریخی باید به تمامی موارد توجه کرد. حتی ساده‌ترین مسائل نظیر نوع پوشش نیز در این حوزه حساسیت‌برانگیز است، مثلاً وقتی فیلمی با موضوع جهاد ساخته می‌شود باید قهرمان فیلم به لحاظ پوشش با آموزه‌های دینی هماهنگ باشد و به طورکلی فعالیت در این حوزه نیازمند دقت نظر جدی است.
وجود گرایش‌های شیعی در آثار نباید به اختلاف مذهبی منجر شود
وی درباره گرایش‌های شیعی در آثار دینی اظهار کرد: اینکه در تولیدات سینمایی و یا تلویزیونی به گرایش‌های شیعی توجه کنیم به خودی خود عاری از اشکال است، اما به شرطی که موضوعات مورد نظر موجب اختلاف نشود، یعنی صرفاً اعتقاداتمان را بیان کنیم و از توهین به دیگران بپرهیزیم. این اتفاق اگر رخ دهد در حقیقت در راستای تقریب مذاهب نیز گام برداشته‌ایم. ذات تمام ادیان ابراهیمی خداپرستی است. پس پیامی که در این زمینه مطرح شود مطمئناً اثرگذار خواهد بود.
شریفی درباره ویژگی‌های فیلمساز دینی گفت: نمی‌توان از همه فیلمسازان دینی انتظار داشت که صرفاً مذهبی باشند. البته باور به مقوله مطروحه در کنار تخصص یک نیاز ضروری است و اگر این دو امر در ساخت آثار مدنظر باشد، قطعاً نتیجه کار تحسین‌برانگیز خواهد بود.
وی در پایان الگو‌برداری از سینمای غرب را در ساخت فیلم‌ها و سریال‌های دینی اشتباه توصیف کرد و گفت: اینکه تصور کنیم فیلم دینی با کپی‌برداری از فیلم‌های آمریکایی به رشد می‌رسد اشتباه محض است، چون ممکن است در بحث ساختار رشد خوبی داشته باشیم اما در معنا کپی‌برداری دستاوردی نخواهد داشت.
گفتوگو از داوود کنشلو
انتهای پیام