اگر ازدواج با دو خواهر یا بیشتر به صورت جمع، یعنی در یک زمان نباشد، اشکال ندارد. به بیانی دیگر هرگاه مردی زنی را برای خود عقد کند، تا وقتی که زن در عقد اوست، نمیتواند با خواهر وی ازدواج کند، خواه عقد دائم باشد یا موقت.
حتی بعد از طلاق تا وقتی که در عده است(در صورتی که عده رجعی باشد) نمیتواند خواهر او را بگیرد، اما هنگامی که همسرش را طلاق داد، یا از دنیا رفت و عدّه او تمام شد، میتواند با خواهر وی ازدواج کند (توضیح المسائل مراجع، ج 2، مسئله 2390 و 2391).
شاید حکمت و فلسفه این که اسلام از ازدواج هم زمان با خواهران جلوگیری کرده، این باشد که اولا حرمت و شخصیت زن را حفظ کند، چنان که در ازدواج با دختر برادر زن و دختر خواهر زن رضایت و اجازه زن را شرط دانسته است.
هم‌چنین دو خواهر به حکم نسبت و پیوند نسبی و عاطفی، نسبت به یکدیگر علاقه شدید دارند ولی هنگامی که رقیب هم شوند، نمیتوانند علاقه گذشته را حفظ کنند، به این ترتیب تضاد عاطفی در آنها پیدا میشود که برای زندگی زیان بار است و اساس خانواده را از هم می پاشد، چراکه همیشه انگیزه محبت و رقابت در وجود آنها در کشمکش است. (تفسیر نمونه، ج3، ص 368).
و دلیل دیگر ازدواج با شوهر خواهر با طبع زنان که شوهر خواهر را از خود میدانند و با آنان احساس خویشاوندی میکنند، سازگار نیست.
قابل ذکر است؛ احکام اسلام بر اساس مصالح و مفاسد وضع شده‌اند، اما مشخص شدن فلسفه وضع برخی از احکام بسیار مشکل است.
هدف از دستورات دینی آراستگی انسان‌ها به خوبی‌های علمی و عملی و اجتناب از زشتی‌های فکری و عملی است، و این هدف با عمل به شریعت به دست می‌آید همانطور که یک بیمار دستورات پزشک را برای کسب بهبودی خود انجام می‌دهد، هرچند دلیل و فلسفه استفاده از برخی داروها را نداند.
انتهای پیام