حسن روحانی در این مراسم با بیان اینکه انقلاب اسلامی ایران، انقلابی فرهنگی، سیاسی و اجتماعی است، گفت: انقلاب اسلامی از کتاب و با اعلامیه مراجع و علمای بزرگ و به ویژه امام راحل آغاز شد. انقلاب ما، انقلاب اعلامیه، نوشتار و کلام و انقلاب کتاب بود. ما با یک نوار کاست به جنگ تمام رسانه‌های قدرتمند شاه رفتیم. یک نوار کاست امام بود که از نجف یا از پاریس ملتی را به حرکت درمی‌آورد و فکر نمی‌کنم در تاریخ نهضت‌ها و انقلاب‌ها رهبری تا این حد محبوب سراغ داشته باشید.
وی افزود: امام با یک فرمان، سخنرانی، مصاحبه و دعوت، همه ملت را به خیابان می‌کشید. این قدرت عجیب و بزرگی بود که سی و شش میلیون نفر را در ایران با یک سخن و اعلامیه و فریاد و ندا به خیابان‌ها می‌کشید و مردم از رژیمی که تا دندان مسلح بود، هیچ هراسی نداشتند؛ رژیمی که از لحاظ قدرت مادی و ظاهری با مردان انقلاب آن روز قابل مقایسه نبود.
روحانی ادامه داد: تمام قدرت‌های سیاسی دنیا پشت سر شاه دیکتاتور بودند و این ملت با دست خالی با آنها مبارزه کرد. آنچه ملت ما را پیروز کرد، پیروزی نور بر ظلمات بود. آیه شریفه «كِتَابٌ أَنْزَلْنَاهُ إِلَيْكَ لِتُخْرِجَ النَّاسَ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ بِإِذْنِ رَبِّهِمْ إِلَى صِرَاطِ الْعَزِيزِ الْحَمِيدِ» وصف کتابی واقعی و مفید در جامعه است؛ کتابی که در هر جامعه‌ای ظلمتی را براند و مسیر را برای ما هموار کند. بنابراین تله ظلمت چه میزان می‌تواند خطرناک باشد. کتاب است که بهترین مسیر را به ما نشان می‌دهد؛ مسیری کوتاه و بی‌خطر. این معنای کتاب است.
اتصال به فرهنگ هزاران سال پیش با کتاب
رئیسجمهور گفت: اندیشه قرون گذشته و مسیر و تمدن آنها تقریباً منحصر به کتاب است. البته آثار تمدنی دیگر هم هست، اما آنچه به زیبایی واقعیت را بازگو می‌کند، نوشته اندیشمندان و صاحب‌نظران است. آثار شعرا، نویسندگان و محققان بزرگ ما در علوم مختلف در طول هزاران سال از طریق کتاب به ما مننتقل شده است و از این طریق می‌توانیم آنها را بفهمیم.
وی تصریح کرد: کتاب چندین هزار سال قبل را می‌خوانید و معنا می‌کنید و از آن طریق به فرهنگ هزاران سال پیش متصل می‌شوید. اگر کتاب نبود، اتصال ما به هزاران سال پیش چگونه ممکن بود؟ در ورودی مسجدی در چین، سنگ‌نوشته‌های بلندی هست که نحوه وضو گرفتن و اوقات نماز و نماز خواندن به زبان فارسی بر آن حجاری شده که مربوط به هزار سال پیش است و نشان از حضور تمدن ایرانی دارد و از طریق یک کتابت، به راحتی به هزار سال پیش متصل می‌شوید و کتاب این اثر جاودان برای جامعه ماست.
وی در ادامه افزود: امروز در عصری به سر می‌بریم که کتاب باید به سؤال ما پاسخ دهد. این سؤال ممکن است به تاریخ، جغرافیا، آسمان‌ها و کهکشان‌ها، دین، عرفان و ... مربوط باشد. پاسخ به سؤالی که امروز مطرح است، اهمیت دارد. کتاب در جای خود ارزشمند است، اما اگر به سؤالات و شبهات امروز ما پاسخ نمی‌دهد، ارزشمند نیست. امروز راهی نداریم که از ایجاد شبهه جلوگیری کنیم. اگر همه قلم‌های جهان شکسته و همه زبان‌ها بریده شود، باز هم شبهه ایجاد می‌شود. با هیچ سانسور و فیلتری نمی‌توان جلوی سؤال را گرفت. در برابر سؤال باید پاسخ بگوییم. با امر و نهی، سؤال مردم پاسخ داده نمی‌شود. با فیلتر، سؤال مردم پاسخ داده نشده و شبهه مردم رفع نمی‌شود.
وی با بیان اینکه دوران انسداد گذشته است، گفت: ما باید با عقل، دانش، کتاب و بیان این مشکل را رفع کنیم، همان‌گونه که خداوند در قرآن درباره موعظه احسن فرموده است. یعنی با بهترین شیوه با عقل، خرد، دلسوزی، موعظه و نصیحت با مردم صحبت کن. وگرنه خدا می‌توانست بگوید که با شعار و فریاد سخن بگو. نه اینکه این درباره مردم مسلمان و پیامبری که بخواهد با امت خود سخن بگوید، آمده باشد. بلکه برای سایر ملت‌ها نیز جدال احسن مطرح شده است. اگر گروهی بر شما ستم روا نمی‌دارند و دارای هر دین آسمانی و اهل کتاب هستند، با آنها هم با بهترین شیوه، زبان و بهترین قلم حرف بزنید و مفاهمه، بحث و جدال احسن داشته باشید. بهترین راه برای ما این است که با بیان زیبا و احسن به سؤال مردم و شبهه مردم پاسخ دهیم. جامعه گفت‌وگو بسازیم. همه با هم حرف بزنیم و اگر علاقه به حزب و جناحی داریم، با رقیب سخن بگوییم.
وی با بیان اینکه ما اهل جدال احسن هستیم و اهل رویارویی ناصحیح و غیراخلاقی با یکدیگر نیستیم، بیان کرد: می‌خواهیم در رابطه با یک لایحه حرف بزنیم یا راجع به یک قانونی می‌خواهیم سخن بگوییم و آن را بنویسیم یا پشت تریبون حرف بزنیم. بعد از ۴۰ سال که از انقلاب گذشته و دوران پختگی و بلوغ، آب‌دیدگی و فراز و نشیب را طی کرده‌ایم، چرا این‌گونه با هم حرف می‌زنیم؟ اختلاف‌نظر و سلیقه اشکالی ندارد. همه با هم با یک بیان واضح مؤدبانه و اخلاقی صحبت بگوییم.
وی در ادامه گفت: پیام کتاب این است که می‌گوید با استدلال با هم حرف بزنیم. با دلیل و برهان به بهترین شکل حرف بزنیم. کتابی می‌تواند باارزش باشد که اولاً محتوایش نو باشد و پیامی نو داشته باشد و ثانیاً مطالب خود را به بهترین و زیباترین شکل بیان کرده باشد. یک فردی امکان دارد آدم خوبی باشد، اما به گونه‌ای حرف بزند و بنویسد که کسی متوجه نشود. این مسیر به جایی نمی‌رسد. تنها فهم و اندیشه درست کافی نیست، بلکه باید بتوان دانسته‌ها را با یک زبان و قالب درست بیان کرد.
رئیس قوه مجریه با بیان اینکه انقلاب ما بی‌تردید قبل از سیاسی بودن، یک انقلاب فرهنگی بود، تصریح کرد: ما هشت سال جنگ را تجربه کردیم و دیدیم دنیا نتوانست پشت رزمندگان ما را در میدان جنگ به خاک بمالد و ما توانستیم در جنگ هشت‌ساله در برابر انواع سلاح‌ها بایستیم. در آن هشت سال سلاحی به ما نرسید و هر چه داشتیم از قبل بود، اما توانستیم همان داشته‌ها را تعمیر و آماده کنیم. کسی به ما سلاح جدید نداد و حتی قطعه‌ای از یک وسیله پدافندی را هم ندادند.
وی ادامه داد: این شما اصحاب قلم هستید که باید به نسل جوان ما بگویید که ما با ایمان، قدرت و وحدت‌مان و بدون امید به دیگران پیروز شدیم. شوروی سابق همسایه ما بود. توپ ۲۳ پدافندی را از او خریده بودیم و قرارداد داشتیم. او می‌بایست قطعه‌اش را به ما می‌داد و در جنگ بودیم و سلاح تهاجمی هم نبود، بلکه سلاحی بود که می‌خواست از آسمان و جان ایرانیان دفاع کند. قطعه این توپ را به ما ندادند. مدرن‌ترین هواپیما‌های روزشان را به صدامیان دادند. به اروپا، آمریکا، منطقه و ارتجاع عرب همه چیز دادند و ما را در حصر کامل قرار دادند. اما نتوانستند پیروز شوند. چرا؟ چون دارای اعتقاد و امید بودیم.
روحانی تأکید کرد: تا روزی که چراغ امید هست، ظلمت نمی‌تواند ما را گمراه کند. امید به آینده و ایمان و روح بلند و قلب قوی به ما کمک می‌کند. بله فشار هست. ما در زمان جنگ مجروح، زخمی و ویرانی داشتیم و این آثار طبیعی جنگ است. در زمان حصر و فشار اقتصادی هم ما بی‌مشکل نیستیم. الان در این جایزه کتاب، شما خوب پیام را گرفتید که تحریم آمریکا علیه ایران چگونه است. آمریکا می‌گوید که من به ملت ایران، فرهنگ ایران و کشور ایران قصد سوء ندارم، پس چرا ۴ نفر دانشمندی که می‌توانند جایزه کتاب را از ایران بگیرند، شما مانع سر راهشان ایجاد کردید که آن ۴ دانشمند نتوانند به تهران بیایند؟ شما تحریمتان در برابر علم و دانشمندان و قلم است. شما می‌خواهید قلم را بشکنید. چرا نگذاشتید این ۴ دانشمند به دعوت وزارت ارشاد ما پاسخ دهند و بیایند و جایزه کتاب را دریافت کنند. آنها را تهدید کردید و گفتید اگر ایران بروید و جایزه بگیرید و برگردید، دیگر به شما ویزای ورود نمی‌دهیم. شما با چه کسی مبارزه می‌کنید؟ شما دارید با افکار و تمدن دنیای امروز مبارزه می‌کنید.
رئیسجمهور بیان کرد: شما با ملت‌های منطقه ما در حال مبارزه هستید. شما با زبان سخیف و غیردیپلماتیک و غیرقابل قبول می‌گویید در عراق می‌مانید. تا حالا می‌گفتید در عراق می‌مانید و برای مبارزه با تروریسم می‌مانید. چقدر خوب شد حرف دلتان را گفتید و گفتید که ما در عراق هستیم، نه به خاطر تروریسم و نه به خاطر مردم عراق، بلکه می‌خواهیم در عراق بمانیم که مواظب ایران باشیم. این منطقی است که هیچ عراقی و ایرانی آن را نمی‌پذیرد. شما به صراحت می‌گویید بخشی از خاک عراق را برای جاسوسی علیه کشور همسایه عراق اشغال کرده‌اید.
وی با طرح این پرسش که آیا این امر با هیچ منطقی در دنیا سازگار هست؟ ادامه داد: شما در افغانستان هم برای همین حضور دارید، شما حضورتان در این منطقه برای این است که یا می‌خواهید مراقب قدرت ایران، یا روسیه، یا چین باشید. به چه مناسبت، شما که ناوگان و نیروی دریایی دارید، می‌روید که در دریا‌ها مراقب باشید. شما که نیروی هوایی قدرتمند دارید، چرا خاک کشور‌های دیگر را اشغال می‌کنید؟ چرا دروغ می‌گویید؟ ما امروز باید با کتاب و منطق‌مان به این‌ها جواب دهیم. ما امروز باید انقلاب‌مان را با قلم و استدلال تضمین کنیم. شما فشار می‌بینید، زیرا هر جنگی زخمی دارد. در جنگ اقتصادی هم زخمی دارد، اما شما پیروز این راه نخواهید شد، زیرا ملت بزرگ ما برای آرمانش می‌ایستد.
وی خطاب به دشمنان جمهوری اسلامی اظهار کرد: اگر می‌خواهید ایران را به ۴۰ سال قبل برگردانید، این ارتجاع امکان‌ناپذیر نیست. ما به دوره سلطه آمریکا بر ایران برنخواهیم گشت. ما به آن روزی که شما بر اقتصاد، فرهنگ، رادیو و تلویزیون، ارتش، نیروی انتظامی و گمرکات ما حکومت می‌کردید و فکر می‌کردید ایران ابزاری در اختیار شماست، برنخواهیم گشت. آن دوران دیگر سپری شده است. ملت ایران از شما اجازه نخواهد گرفت و در برابر شما سر فرود نخواهد آورد. ملت ایران برای خداوند و خواست ملی خودش، در مقابل شما خم نمی‌شود. شما نمی‌توانید ما را به عقب برگردانید، ما در مسیر پیش‌رو حرکت می‌کنیم و همه آمار و ارقام به ما می‌گوید در این ۴۰ سال مسیر ما درست بوده است. ممکن است جایی کاستی داشتیم و اشتباه کردیم. هیچ کس نمی‌تواند بگوید من بی‌ایراد هستم، اما راه ما درست بوده است.
انتهای پیام