وی افزود: در گفتمان دینی، کمک به نیازمندان برای ارضای احساسات و عواطف و حفظ آرامش اجتماعی نیست هرچند این عوامل را به دنبال خواهد داشت اما در نگاه دینی کمک کردن به دیگران در ابتدا یک راه نجات برای خود فرد است.
قائمی با اشاره به نامه ۳۱ نهج‌البلاغه گفت: این نامه به آموزش مسئولیت اجتماعی در تربیت فرزندان اشاره می‌کند و می‌گوید اگر نیازمند وجود دارد، فرصتی برای مرفهین است، دولت و مردم با رسیدگی به حال نیازمندان جامعه در اصل خود را پاک می‌کنند.
رئیس دانشگاه آزاد همدان با بیان اینکه پرداخت زکات، پاک‌کننده روح است، گفت: انسان باید خود را از بند مالی و دنیوی نجات دهد، در روزی که کسی به داد انسان نمی‌رسد جز عمل او؛ آنجاست که این اعمال خیر به داد انسان می‌رسد.
وی با اشاره به سخن امام علی علیه‌السلام «اگر کسی از نیازمندان را یافتی که می‌تواند توشه آخرت تورا ایجاد کند و در آنجا تحویلت دهد باید غنیمت شمارید» افزود: نگاه اسلام به کمک به محرومین استفاده از فرصت است. روز قیامت اگر سبک بال باشیم وضعیت بهتری خواهیم داشت، کسی که کند حرکت کند به مشکل برمی‌خورد.
قائمی با اشاره به اینکه در آخرت محدودیت وجود دارد اول اینکه راه عمل کردن بسته است و دوم اینکه راه برگشت هم وجود ندارد، گفت: دنیا تنها راه نجات آخرت است، جایی که منزل نجات است نمی‌تواند بد باشد؛ به خوبی باید استفاده کرد و به آن دلبسته نشد.
این استاد دانشگاه با اشاره به اینکه دنیا در نهج‌البلاغه ماری خوش خط و خال با جلوه زیبا و باطنی مهلک است و باید از آن برای نجات در آخرت استفاده کرد، در گفتمان دینی انفاق راه نجات است.
وی افزود: در جامعه دینی مقصد خداست، مسئولین شرایط دیانت را مهیا کنند همه موظفند این شرایط را فراهم کنند تا همه بنده خدا باشند، کمک کردن راهی برای بندگی است.
قائمی با اشاره به اینکه رفاه لازمه بندگی و بندگی لازمه نجات اخروی است گفت: خوشا به حال کسی که هم دنیا را دارد و هم تکلیف خود را انجام می‌دهد، هم دولت هم مردم، هر دو موظفند هیچ کدام وظیفه دیگری را کم نمی‌کند. همه موظفیم سیستماتیک و غیر سیستماتیک به همه کمک کنیم.
انتهای پیام