سیدجمال ساداتیان، تهیه‌کننده سینما در گفتوگو با خبرنگار
ایکنا درباره عملکرد سینما در سالی که گذشت اظهار کرد: برای اینکه بتوان ارزیابی کارشناسانه‌ای از سالی که گذشت ارائه داد، ابتدا باید تمام فیلم‌های اکران شده را دید تا بتوان قضاوتی دقیق درباره آن‌ها داشت، در یک ارزیابی اجمالی می‌توان گفت، سینما دارای جوهره‌ای است که با توجه به پیشرفت تکنولوژی باعث شده تعاریفی که از آن ارائه می‌شد، تغییر کند، حتی با ورود علوم انسانی و اندیشه این تغییرات شکلی جدی‌تر به خود گرفته است، به‌ویژه که فلاسفه هم در زمینه سینما مباحثی را مطرح کرده و درباره کارکرد آن مطالبی مطرح شده است.
وی افزود: اما با وجود این تغییرات باید گفت این دگرگونی‌ها در مسیر صحیح رخ نداده است، چون اکثراً سعی می‌کنیم بنا به سلیقه شخصی‌مان آن را تعریف کنیم. نکته دیگر اینکه بین سینماگران و نهاد‌های حکومتی تعارض‌های گوناگونی وجود دارد، همین مسئله باعث شده هنر هفتم در یک بلاتکلیفی گرفتار آید، زیرا تکلیف مشخص نیست که در ارزیابی آثار باید پشتیبان مدیران اجرایی کشور باشد یا اینکه مطالبات مردم را برآورده سازد. این تردید باعث می‌شود فیلم‌هایی که مورد استقبال مردم قرار می‌گیرد گاهی اکران نشود و فیلم‌های سفارشی هم مورد استقبال مخاطبان قرار نگیرد.
سینمای ایران کمتر از 10 درصد مخاطب دارد
تهیه‌کننده «متری شیش‌و‌نیم» تأکید کرد: فیلم‌هایی که در آن دغدغه‌های مردم مطرح می‌شوند، متأسفانه گاهی به سیاه‌نمایی متهم می‌شوند، درصورتی‌که همه آثار سینمایی با نظارت کامل و ممیزی‌های حاکم بر فیلم‌نامه ساخته می‌شوند. این شرایط باعث شده مخاطبان سینما در میان 80 میلیون جمعیت تنها به 3 یا نهایتاً 4 میلیون خلاصه شوند، به همین جهت سینما نمره خوبی نخواهد گرفت، اخیراً شاهد اتفاقات بهتری در سینما هستیم اما این میزان با استاندارد‌های روز سینمای جهان همخوان نیست.
وی در پاسخ به این سؤال که منظور از فیلم‌های حکومتی، آثار دینی یا انقلابی هستند یا دیگر گونه‌های سینمایی هم قادرند جزء این دسته‌بندی قرار گیرند؟ پاسخ داد: وقتی سخن از فیلم‌های حکومتی می‌شود منظور ژانر فیلم نیست، بلکه رویکردی است که فیلم به آن پرداخته است، منظور اینکه وقتی اثری نگاهی انتقادی به موضوعات دارد آن فیلم در هر ژانری که باشد با ممیزی مواجه می‌شود. این کار از دید برخی سیاه‌نمایی تلقی می‌شود، اما اگر هر فیلمی بدون دیدن ضعف‌ها تنها در پی تأیید تمامی سیاست‌های اجتماعی و سیاسی باشد آن اثر جزء آثار دولتی محسوب می‌شود.
این تهیه‌کننده در پاسخ به این سؤال که چرا دیگر فیلم‌هایی نظیر «به رنگ ارغوان» تولید نمی‌کند، گفت: اگر به یاد داشته باشید که این فیلم شش سال اجازه اکران نداشت به این نکته پی خواهید برد، وقتی با فیلمی که ابراهیم حاتمی‌کیا کارگردانی آن را برعهده دارد چنین برخوردی می‌شود، چگونه انتظار دارید بازهم چنین ریسکی انجام دهم؟ در این وضعیت نا‌به‌سامان اگر تهیه‌کننده یا کارگردانی مقاومت و صبر لازم را نداشته باشد، بهترین راه را تولید فیلم‌های طنز می‌بیند که به سادگی بتواند سرمایه خود را بازگرداند.
برخورد غیرمنصفانه با «به رنگ ارغوان»
وی متذکر شد: برخوردی که با فیلمی نظیر به رنگ ارغوان رخ داد، تنها به من آسیب نزد، بلکه به کلیت سینما خدشه وارد کرد، چون دیگر سینماگران هم از این موضوع احساس خطر می‌کنند و با خود می‌گویند وقتی فیلمی که ساداتیان آن را تهیه کرده و حاتمی‌کیا، کارگردان آن بوده، شش سال با محرومیت رو‌به‌رو می‌شود با آثار آن‌ها چه برخوردی خواهد شد. این مسئله گرایش به تولیدات خنثی یا حکومتی را زیاد می‌کند یا اینکه نوعی خودسانسوری به وجود می‌آورد.
این سینماگر درباره عدم تنوع ژانر در سینما اظهار کرد: نبود سبک‌های گوناگون فیلم‌سازی به دلایل مختلف به وجود می‌آید که بخشی از آن به ظرفیت سینمای ایران مربوط می‌شود، یعنی ما در ژانر‌هایی چون وحشت، اکشن یا ورزشی قادر نیستیم با سینمای جهان همگام شویم و در این زمینه نیروهای متخصص هم تربیت نکرده‌ایم، به همین جهت فیلم‌نامه یا سناریو‌های خوبی هم در این زمینه‌ها وجود ندارد. با این تفاسیر فعالیت سینما در زمینه تولید فیلم‌های آپارتمانی خلاصه می‌شود.
تکثیر نسخه غیرمجاز آثار سینمایی اجحاف به سینماست
وی در پاسخ به این سؤال که چرا سکانسی از این فیلم در فضای مجازی منتشرشده است، گفت: این بخش از فیلم که زمانش بسیار اندک بود، پیشتر در قالب نسخه‌ای بی‌کیفیت که از طریق موبایل از روی پرده گرفته‌شده بود در فضای مجازی منتشر شد ما با پخش همان سکانس می‌خواستیم به مخاطب بفهمانیم دیدن فیلم باکیفیت بسیار بد است و در ضمن اجحافی به سازندگان فیلم است و البته لذت تماشای اثر را هم از بین می‌برد. این اقدام در حقیقت مبارزه‌ای علیه نمایش فیلم‌های غیرمجاز است.
این سینماگر در پایان درباره اکران فیلم «متری شیش و نیم» اظهار کرد: این فیلم سینمایی از روز یکشنبه، ۲۶ اسفندماه اکران سراسری خواهد شد، البته برای این کار سنگ‌اندازی‌هایی فراوان صورت گرفت، ولی به‌هرحال این فیلم توانست مشکلات را پشت سر بگذارد و بدون کم و کاست و همانگونه که در جشنواره روی پرده رفته است برای عموم مردم هم به نمایش درآید.
گفتوگو از داوود کنشلو
انتهای پیام