به گزارش ایکنا؛ نمی‌توانند روی پاهایشان بایستند، راه رفتن را هرگز تجربه نخواهند کرد؛ فقر امانشان را بریده. نمی‌توان زمان را به عقب برگرداند و تیغ تیز فقر را از ستون فقراتشان بیرون کشید و دستشان را برای راه رفتن گرفت، اما می‌توان ویلچری نو برایشان خرید و تمام ذوق زندگی را در چشم‌هایشان دید.
انتهای پیام