وی یادآور شد: یکی از ویژگی‌های جامع حضرت محمد(ص)، رحمت‌للعالمین است، پیامبر(ص) نسبت به همه امت و مردم تعصب و دلسوزی داشت و رأفت ایشان شامل حال همه مردم می‌شد و بخش‌های مختلف فرهنگی، اقتصادی، اجتماعی و سیاسی را دربرمی‌گرفت.
این کارشناس دینی ادامه داد: اگر بخواهیم امام رضا(ع) را وارث پیامبر رحمت تلقی کنیم، پس وارث این رحمت نیز هست و این رأفت می‌تواند در ربسیاری از موارد و کارکردهای زندگی فردی و اجتماعی شهود داشته باشد.
وی بیان کرد: اقتضای زمان امام رضا(ع) این بود که مفاهیم دینی، دانش مورد نیاز بشر، سبک زندگی و سایر موارد را از طریق دلسوزی و رأفت به مردمی که گرفتار جهل بودند، القا کند و این‌گونه محبت خود را به مردم نثار می‌کرد.
مصطفوی به مناظرات علمی امام رضا(ع) اشاره کرد و گفت: این امام رئوف باب مناظرات علمی را در دروان خفگان باز کرد و سعی داشت از طریق علم و ادارک عمیق، بشریت را به کمال انسانی سوق دهد و به شناخت حقیقت از غیرحقیقت می‌پرداخت.
وی ادامه داد: این امام بزرگوار همچون دلسوزی یک استاد به شاگرد، دوست داشت به شاگرد خود بال و پر دهد و به مراتب عالی انسانی برساند و این کار را با تمام وجود انجام می‌داد.
این کارشناس دینی با اشاره به اینکه یکی از مفاهیم علوم انسانی، الگوپذیری است، تصریح کرد: یکی از مسائل مهم تربیتی در هر عصری و برای هر انسانی، موضوع الگوبرداری است که در عرصه تنگنای علمی و فرهنگی فرمانروایی مأمون، امام رضا(ع) توانست به عنوان انسان پیش‌رونده فرهنگی و جامع خصایل نیکوی انسانی، الگوی بشریت باشد.
وی خاطرنشان کرد: امام رضا(ع) به عنوان یک تفکر عالی الهی در جامعه مطرح بود، از این‌رو، تفکر ایشان مورد توجه مردمی که اشتیاق به الگوگیری دارند، قرار گرفت و پس از آغاز مناظرات علمی این امام رئوف، باب مباحثات علمی در جهان اسلام باز شد.
مصطفوی با اشاره به اینکه جلوه‌گری عقل‌گرای برای مردم بیشتر از حس‌گرایی است و ظهور و برزو خود را کاملا به رخ می‌کشد، اظهار کرد: عقلانیت باب ظاهر است و در خفا قرار نمیگیرد و مثل خورشید نورافشانی می‌کند و امام رضا(ع) برای درک بیشتر مفاهیم از عقل‌گرایی استفاده کرد.
وی افزود: دشمنان نیز از عقل‌گرایی بیشتر هراس دارند، چراکه عواطف می‌تواند به افراط و تفریط کشیده شود اما نمود ظاهری عقل و درک آن برای مردم بیشتر است.
انتهای پیام