وی افزود: موضوعات قرآنی تنوع زیادی دارد، عمده موقوفات قرآنی مثل دارالقرآن‌ها برای ترویج روخوانی، روان‌خوانی و تفسیر است. اگر امسال شاهد بودید، کتابت قرآن و هنرهای قرآنی را در حاشیه مسابقات بین‌المللی قرآن به نمایش گذاشتیم، این حرکت نمادین یعنی در اذهان مخاطبان جا بیندازیم که فعالیت‌های قرآنی متنوع است. موقوفات در این زمینه‌ها هم باید شکل گیرند.
حجت‌الاسلام والمسلمین خاموشی ادامه داد: در امر کتابت نمی‌خواهم بگویم در جهان اسلام مدعیان ادعا نکنند، اما ایران با توجه به سابقه درخشان خود در این هنر، می‌تواند پرچم‌دار شود. یکی از کشورهای اسلامی بر دو نسخه قدیمی قرآن که در اختیارشان است، خیلی مانور می‌دهد، اتفاقاً ما دو نسخه از آن قدیمی‌تر داریم و باید بر معرفی این موارد کار شود. می‌توانیم تا چند سال آینده بدون وابستگی به بودجه دولتی، مسابقات قرآن را تماماً از محل موقوفات قرآنی برگزار کنیم.
رئیس سازمان اوقاف و امور خیریه در بخش دیگری از سخنان خود در پاسخ به این سؤال که سیاست‌های شفاف‌سازی وضعیت اقتصادی موقوفات به چه شکل دنبال خواهد شد، اظهار کرد: یکی از دغدغه‌های اصلی اوقاف بعد از متوقف کردن تملک اعیان، شفاف‌سازی است، گستردگی فعالیت‌ها اقتضا می‌کند زمانی را طی کنیم تا بتوانیم این اقدام را انجام دهیم.
رئیس سازمان اوقاف و امور خیریه افزود: به دنبال این هستم که برای هر موقوفه برنامه بودجه سالیانه داشته باشیم. این اقدام، کار بسیار سختی است اما به مرور باید شکل گیرد. وقتی برنامه‌های بودجه تدوین شود، آنگاه می‌توان درباره شفاف‌سازی وضعیت اقتصادی هر موقوفه در فضای عمومی کشور اقدام متناسب را انجام داد. در حال حاضر حسابرسی دقیق از موقوفات در درون مجموعه اوقاف جریان دارد اما برای شفاف‌سازی عمومی، زمان لازم است.
حجت‌الاسلام والمسلمین خاموشی تصریح کرد: البته موقوفات تک رقبه هم زیاد داریم که درآمد چندانی ندارند و به نظر من هم مطالبه عمومی درباره شفاف‌سازی آن‌ها وجود ندارد، اما موقوفاتی که رقبات زیادی در اختیار دارند و در اختیار سازمان هستند، باید طرح و برنامه خاص داشته باشند و شفاف‌سازی شوند.
رئیس سازمان اوقاف و امور خیریه در ادامه با بیان اینکه حدود 200 هزار موقوفه در کشور وجود دارد، گفت: حدود 40 درصد موقوفات فعال هستند و حدود 70 درصد از این 40 درصد هم در اختیار سازمان اوقاف و اصطلاحاً متصرفی است.
وی در پایان یادآوری کرد: موقوفاتی که از نظر اقتصادی فعال محسوب نمی‌شوند، از دو حالت خارج نیستند؛ رقبه‌ای ندارند که از آن‌ها درآمد کسب شود یا اینکه به آن‌ها رسیدگی نشده است؛ یعنی مثلاً زمینی بایر هستند که باید برای بهره‌ور شدن آن‌ها فکری انجام داد و مشکلاتی مثل مشکل آب آن‌ها را با روش‌های جدید حل کرد.
انتهای پیام