رضا فیاضی، کارگردان و بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون، در گفتوگو با ایکنا با بیان اینکه فعالیت در حوزه کودک در امور نمایشی برای مسئولان اهمیت چندانی ندارد، اظهار کرد: چندی پیش نمایشنامه‌ای با عنوان «هادی هدی» نگاشتم که بر اساس برنامه‌ای تلویزیونی بود که خودم شخصیت‌هایش را خلق کرده بودم، اما هیچ فرد یا گروهی حاضر به سرمایه‌گذاری در این زمینه نشد، حتی تلاش کردم تا اسپانسر دولتی هم برای این مجموعه بیابم، اما رایزنی‌ها در این زمینه نتیجه مثبتی نداشت، زیرا همه تصور می‌کردند که سرمایه‌گذاری روی تئاتر کودک در حال حاضر مثمرثمر نیست.
وی افزود: وضعیت نامساعد تولیدات کودک فقط به حوزه تئاتر ختم نمی‌شود، بلکه در سینما و تلویزیون هم همین وضعیت حاکم است، زیرا من به عنوان یک برنامه‌ساز کودک که آثار بسیاری در این حوزه تولید کرده در چند سال اخیر نتوانسته‌ام حتی یکی از طرح‌هایم را اجرا کنم. البته تولیداتی که به اسم خاله‌ها و عموها تولید می‌شود منظورم نیست، زیرا این تولیدات آثاری نیستند که ماندگار باشند و در اذهان مخاطبان بماند. اخیراً من و مجید قناد طرحی به نام «حوض نقاشی» به تلویزیون ارائه کردیم، اما تولید این اثر هم منوط به همکاری با اسپانسر شد.
سرمایه‌گذار کودک نداریم
این کارگردان تأکید کرد: برایم سؤال‌برانگیز است که چرا رسانه ملی از برنامه‌ساز کودک انتظار دارد برای برنامه‌اش اسپانسر داشته باشد زیرا ثابت شده که کسی حاضر نیست در زمینه برنامه کودک سرمایه‌گذاری کند. پس ضروری است دولت خود حامی آثار کودک باشد، اما متأسفانه این اتفاق رخ نمی‌دهد و نمی‌دانم چه اتفاقی قرار است در آینده برای برنامه‌سازی حوزه کودک به وقوع بپیوندد.
وی اضافه کرد: کم‌توجهی به برنامه‌سازی کودک فقط مربوط به چند برنامه‌ساز نیست، بلکه همه افرادی که در این زمینه فعالیت می‌کنند با چنین محدودیت‌هایی رو‌به‌رو هستند. برای مثال رضا رمضانی، برنامه‌ساز کودک، در سال‌های اخیر نتوانسته اثری تولید کند.
این برنامه‌ساز کودک در پاسخ به این سؤال که چرا با توجه به درآمدزا بودن آثار نمایشی کودک در جهان، قادر نیستیم از این امر بهره‌برداری کنیم، بیان کرد: مسئولان باید پاسخگوی این امر باشند، چون من هم باورم این است که اگر امکان ساخت و اکران مناسب داشته باشیم، قطعاً این تولیدات درآمدزا خواهند بود، اما معمولاً زمان اکران مناسبی هم برای این آثار در نظر نمی‌گیرند، فیلم‌های محمدعلی طالبی، فیلمساز کودک، حاکی از آن است که هنوز بسیاری از آن‌ها فرصت دیده شدن پیدا نکرده‌اند.
خطر بی‌هویتی، تهدیدی جدی برای آینده
فیاضی با بیان اینکه بی‌توجهی به آثار کودک عامل بی‌هویتی آنان است، گفت: اگر وضعیت به همین منوال ادامه پیدا کنند، نسل کودک امروز زمانی که به بزرگسالی برسد، دیگر هیچ نوستالژی‌ای نخواهد داشت، زیرا در کودکی آثاری وجود نداشته که برای آن‌ها خاطره‌ساز و ماندگار باشد. کودکان این دوره را با کودکان دهه شصت مقایسه کنید. آن‌ها آثار بسیاری را به خاطر دارند و شاید به واسطه تماشای بسیاری از آن‌ها به فرهنگ و باور‌های دینی و ملی خود توجه بیشتری دارند، اما آیا نسل آینده هم چنین ویژگی‌ای را خواهد داشت؟ جواب این سؤال می‌تواند ترسناک باشد، زیرا اگر فکری اساسی برای آن نکنیم، بی‌هویتی نسل‌های بعدی را تهدید خواهد کرد.
وی ادامه داد: «قصه‌های تا به تا» یک اثر پرمخاطب در دهه ۷۰ بود که شخصیت زی زی گولوی آن هنوز در اذهان باقی مانده، ولی جالب است وقتی مرضیه برومند برنامه‌ساز قدیمی کودک می‌خواهد چنین کاراکتری را دوباره احیا کند، متأسفانه با او نیز همکاری لازم صورت نمی‌گیرد. این اتفاق هم برایم به هیچ وجه قابل درک نیست، چون قادر نیستم جواب منطقی برای این کم‌کاری‌ها پیدا کنم.
نبود بودجه بهانه است
این برنامه‌ساز کودک گفت: شاید برخی از مدیران بگویند برنامه‌هایی نظیر هادی و هدی یا دنیا شیرین دیگر برای مخاطبان جذابیت ندارد و ذائقه کودک امروز تغییر کرده است. این گفته تا حدی درست است، اما ما به عنوان برنامه‌ساز این تغییرات را حس می‌کنیم و قاعدتاً طرحی را پیشنهاد می‌دهیم آن را با سلیقه مخاطب روز همخوان کرده‌ایم، به ویژه با امکاناتی که در حوزه جلوه‌های ویژه به وجود آمده می‌توانیم شکلی جدیدی ارائه دهیم که برای کودکان امروز جذاب باشد. پس بهتر است مدیران به جای این تردید‌ها به هنرمندان بیشتر اعتماد کنند.
فیاضی با بیان اینکه کسری بودجه بهانه است، تأکید کرد: وقتی طرحی را نزد مدیران سینما، تلویزیون و تئاتر می‌بریم تا به واسطه آن کار کودک انجام دهیم معمولاً کسری بودجه را بهانه می‌کنند، اما وقتی شاهدیم که در تلویزیون و سینما سرمایه‌گذاری کلان در برخی حوزه‌ها انجام می‌شود، به این نتیجه می‌رسیم که نبود بودجه چندان با حقیقت همخوان نیست.
وی در پایان اظهار کرد: به همه مدیرانی که می‌توانند در امر برنامه‌سازی کودک مشارکت کنند، توصیه می‌کنم حتماً به کانون‌های فکری کودک و نوجوان مراجعه کنند، زیرا اگر در این فضا قرار گیرند بوی کتاب کودک آن‌ها را مجذوب خود خواهد کرد و درمی‌یابند برنامه‌سازی در این حوزه تا چه حد می‌تواند برای آینده این سرزمین اثرگذار باشد.
گفتوگو از داوود کنشلو
انتهای پیام