به گزارش
ایکنا؛ سیدمجتبی حسینی، پژوهشگر حوزه دین، شب گذشته، 29 دی‌ماه، به شرح فقراتی از دعای چهل و چهارم صحیفه سجادیه پرداخت و بیان کرد: امام سجاد(ع) در این فقره از دعا خطاب به هلال ماه می‌فرمایند که «ای مخلوق فرمان‌بر سریع همیشگی، ای موجودی که در منازل تقدیر رفت‌وآمد می‌کنی و ای موجودی که در فلکِ تدبیر تصرف شده الهی هستی». در حقیقت ما در یک جهان بیگانه زندگی نمی‌کنیم و باید به این نکته توجه داشته باشیم. این طور نیست که به قول برخی از تفکرات و نوشته‌ها یک تلنگری به ما زده شده باشد و ما در این کره رها شده باشیم و ما محصول یک تلنگر الهی بوده باشیم. این طور نیست که در این جهان دریا، درخت، ماه و یا خورشید با ما بیگانه باشند. اما دلیل اینکه به این مسائل توجه نمی‌کنیم این است که در محافل مذهبی کمتر به این مسائل توجه می‌شود.
وی تصریح کرد: برای نمونه شما کدام مجلس را می‌توانید پیدا کنید که در مورد هلال ماه و خود ماه صحبت کنند؟ البته در قدیم‌الایام چنین چیزی بوده و با آن ارتباط برقرار می‌کردند، ولی ما در حال حاضر با یکسری عنوان‌های تکراری که خوب هم هستند مواجهیم و روی این مسائل حرف می‌زنیم. برای اینکه مستمع نیز بی‌حال نشود وارد بحث‌های دیگری نمی‌شویم. بنابراین یکی از دلایلی که موجب شده روی این مسائل تکراری تمرکز کنیم مقصر بودن گوینده و شنونده است.
تکرار بسته‌های محتوایی
حسینی در ادامه افزود: در حقیقت یک بسته از محتواها را داریم که پیرامون همان‌ها صحبت می‌کنیم. شاید ادبیات تغییر کند، اما مجالس ما طبق همان سنوات قبل برگزار می‌شود و فقط هم روی تبیین فضائل اهل بیت(ع) استوار است. البته نقل این فضائل نیز به گونه‌ای نیست که از کنار آن نکاتی بیاموزیم بلکه صرفاً از باب نقل فضیلت است که بر فرض بگوییم امام علی(ع) در خیبر چطور جنگاوری کرد.
وی بیان کرد: به غیر از 10 روزی که امام حسین(ع) در کربلا بودند و شهید شدند، چیزی دیگری از زندگی ایشان نمی‌دانیم، در حالی که ایشان 10 سال امامت داشتند، در مورد امام حسن مجتبی(ع) نیز همین طور است و در مورد ایشان نیز فقط یک یا دو شب پایانی عمرشان را روایت می‌کنیم، چرا؟ برای اینکه از بقیه زندگی ایشان روضه بیرون نمی‌آید. با دیگر ائمه(ع) نیز به همین صورت برخورد کرده‌ایم و چیزی از زندگی آنها نمی‌دانیم و نمی‌خواهیم بدانیم.
ارتباط آشنا با پدیده‌های جهان
حسینی در ادامه افزود: در متون اسلامی، متنی که از صحیفه سجادیه مستندتر باشد نداریم. این دعا، یکسری دعای خاص از امام سجاد(ع) به یکسری از شاگردان خاص ایشان است که در زمان امام صادق(ع) محدودیت‌ها برطرف شد و این دعا به گوش همه افراد رسید. امام سجاد(ع) در ادعیه خود با خداوند صحبت می‌کنند و در این دعا نیز امام(ع) به سخن گفتن با هلال ماه مشغول می‌شود. معمولا روال بر این است که با ذوی‌العقول صحبت می‌کنیم، اما وقتی که امام سجاد(ع) با هلال ماه صحبت می‌کند معلوم می‌شود که این قضیه واقعی است و باید این درس را بگیریم که ارتباط ما با پدیده‌های پیرامون خود ارتباط با پدیده‌ای آشنا است و همه ما مخلوق خدا هستیم و اگر قبلاً با درخت و کوه و ... به صورت بیگانه ارتباط داشتیم حالا نباید داشته باشیم.
وی تصریح کرد: یکی از درگیری‌هایی که این اواخر به وجود آمده بود این بود که آیا انسان در این دنیا رها شده و در جهان بی‌معنا زندگی می‌کند و خود باید به زندگی‌اش معنا دهد یا خیر؟ که مکتب اگزیستانسیالیسم به این مسئله پرداخت. اما اولا ما رها نشده‌ایم و ثانیا، این جهان بی‌معنا نیست. تمام اجزای این جهان برای ما معنا دارد و اولین معنا این است که همه مخلوق خدا هستند.
حسینی بیان کرد: بنابراین، اگر این طور مسائل را تحلیل کنیم، دیگر نگاه ما به پیرامون خود نگاه تلخ نیست و اینطور فکر نمی‌کنیم که فلان چیز نحس است. همه مخلوق خداوند هستند و اگر ما می‌توانیم برای ماه بد باشیم ماه نیز می‌تواند برای ما بد باشد. زمین و آسمان طبق آیه قرآن به صورت مطیع به سمت خداوند رفتند و همه مخلوقات در این مسئله با یکدیگر وجه اشتراک دارند.
وی در ادامه افزود: بنابراین با مخلوقات اطراف خود بیگانه نیستیم و اگر قرار بود این مخلوقات مانند ماه، دریا، کوه و ... بی‌معنا باشند و ما ارتباطی نداشته باشند در قرآن نیز نمی‌آمدند. در روایتی داریم که اگر کسی سوره فیل را بخواند و از کنار کوهی رد شود، این کوه، به عنوان کوه بهشتی با او صحبت می‌کند، اما برخورد ما با این روایات اینطور است که اگر آنها را مسخره نکنیم می‌گوییم ضعیف است و به درد نمی‌خورد. برخی هم معتقدند که ائمه(ع) در طول 250 سالی که حضور دارند جمعا 10 روایت درست از آنها رسیده و در بقیه عمر بی‌کار بوده‌اند. اما باید این نگاه را اصلاح کرد. اگر نگاه ما تغییر کند، رفتار ما نیز عوض خواهد شود.
انتهای پیام