وی بیان کرد: امام علی النقی(ع) از ذی القعده سال ۲۲۰ قمری که پدر بزرگوارش حضرت امام محمد تقی(ع) معروف به جوادالائمه(ع) به شهادت رسید، بنا به وصیت آن حضرت مقام امامت را بر عهده گرفت و ایشان اسوه خردورزی و هدایت انسان‌ها است.
حجت‌الاسلام میکائیلی گفت: نام مبارک آن حضرت، علی(ع)، کنیه‌اش ابوالحسن، و القابشان نجیب، مرتضی، هادی، نقی، عالم، فقیه، امین، مؤتمن، طیب، متوکل و عسکری می‌باشد و مشهورتر از همه هادی و نقی است.
عضو هیئت علمی دانشگاه محقق اردبیلی تصریح کرد: یکی از ویژگی‌های اهل بیت(ع) خِرَدورزی است، انسان قرن بیست و یکم با وجود این همه پیشرفت در علم و فناوری، باز هم متأسفانه در برخی موارد دست به دامن خرافات و خیالات موهوم می‌شود.
میکائیلی بیان کرد: امروز به بهانه سالروز شهادت امام هادی(ع)، یکی از موارد مبارزه ایشان با خرافات و رجوع به عقل در مسائل را باید متذکر شد.
وی گفت: از حسن بن مسعود روایت شده است «خدمت امام هادی(ع) رفته بودم، در حالی که انگشتانم خراش خورده و شانه هایم در اثر برخورد با راکبی صدمه دیده بود و نیز در اثر ورود به ازدحام مردم قسمتی از لباس‌هایم پاره شده بود، گفتم:ای روز، خدا مرا از شرّ تو نجات دهد، چقدر روز شومی بودی!» پس آن حضرت (ع) فرمود:
«ای حسن، تو هم با اینکه با ما آمد و شد داری گناهت را بگردن بی گناهان می‌اندازی؟!»
حسن گفت: با شنیدن این سخن به خطایم پی بردم و عرض کردم: مولای من! از خدا آمرزش می‌طلبم.
امام فرمود: «ای حسن، مگر روز‌ها چه گناهی دارند که، چون جزای کردار خود را می‌بینید آن‌ها را شوم پنداشته و بد می‌گوئید؟!»
حسن گفت: تا آخر عمر استغفار خواهم کرد، آیا آن توبه ام بحساب می‌آید‌ای زاده رسول خدا؟ فرمود: «به خدا سوگند آن (بدگوئیها) شما را سودی نبخشد، بلکه خداوند شما را به مذمّت کردن بی گناهان مجازات می‌کند،ای حسن، مگر نمی‌دانی آن کس که در برابر اعمال و کردار در این سرا و آن سرا ثواب دهد و کیفر نماید و تلافی کند تنها خدا است؟» گفتم: این گونه است مولای من، فرمود: «دیگر تکرار مکن، و برای روز‌ها هیچ تأثیری در فرمان و حکم خدا قائل مشو».