خداوند در قرآن ستارگان را به عنوان نگهبانان و زينت آسمان‌ها معرفی كرده و در سوره صافات آيات ۶ و ۷ فرموده است: «انا زين السماء الدنيا بزينة الكواكب و حفظاً من كل شيطان مارد؛ همانا ما آسمان نزديك (به زمين شما) را به اختران آراستيم و آن را از (ورود) هر شيطان سركش خبيثى حفظ كرديم.» اين آيه بيانگر اين موضوع است كه ستارگان زينت آسمانند و همچون چراغ‌هایى از آسمان دنيا آويخته‌اند، به راستى كه منظره ستارگان آسمان آن قدر زيباست كه چشم هرگز از ديدن آن خسته نمى‌شود، بلكه ديدار آن موجب رفع خستگى است.
