صفحه نخست

فعالیت قرآنی

سیاست و اقتصاد

بین الملل

معارف

اجتماعی

فرهنگی

شعب استانی

چندرسانه ای

عکس

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اردبیل

اصفهان

البرز

ایلام

خراسان جنوبی

بوشهر

چهارمحال و بختیاری

خراسان رضوی

خراسان شمالی

سمنان

خوزستان

زنجان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویر احمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

بازار

صفحات داخلی

کد خبر: ۳۸۹۵۲۷۹
تاریخ انتشار : ۱۱ ارديبهشت ۱۳۹۹ - ۱۹:۰۷
مثل نامه / 6

محسن معینی، استاد دانشگاه و ادیب در ششمین برنامه «مثل نامه» حکایتی در باب مهمان‌نوازی بیان کرد.

به گزارش ایکنا؛ محسن معینی، استاد دانشگاه و ادیب در ششمین برنامه «مثل نامه» حکایتی در باب مهمان‌نوازی بیان کرد.

حضرت ابراهیم خلیل الله(ع) به مهمان‌نوازی معروف بوده است و در آیه 51 سوره حجر آمده است: «وَنَبِّئْهُمْ عَنْ ضَیْفِ إِبْرَاهِیمَ» و همچنین در آیه 24 سوره مبارکه ذاریات «هَلْ أَتَاکَ حَدِیثُ ضَیْفِ إِبْرَاهِیمَ الْمُکْرَمِینَ»، آیا خبر مهمان‌ ارجمند ابراهیم به تو رسیده است و سعدی در بوستان گفته است: 

شنیدم که یک هفته ابن‌السبیل

نیامد به مهمان‌سرای خلیل

ز فرخنده رویی نخوردی پگاه

مگر بینوایی در آید ز راه

 

گویند ابراهیم(ع) گبری را مهمانی کرد.

گفت تو را مهمانی می‌کنم به شرط آنکه مسلمان شوی؛ قبول نکرد و بازگشت.

حق تعالی به او وحی فرستاد و گفت چرا مهمانی او نکردی؟ من هفتاد سال است او را طعام می‌دهم تا او در کفر خویش است؛ اگر تو یک بار او را طعام دادی چه زیان داشت؟

ابراهیم  از پی مجوسی رفت و او را به مهمانی خواند و از او عذرها بخواست.

مجوسی گفت: اول چرا مهمان نکردی.

ابراهیم گفت حق تعالی در باب تو با من عتاب کرد.

گفت سبحان الله. هکذا یعاملنی ربک و بر دستان ابراهیم(ع) مسلمان شد و از این حکایت می‌فهمیم که در مهمان نوازی نباید به افکار و عقاید مهمان توجه داشت. 

و السلام علیکم و رحمة الله و برکاته
انتهای پیام