آیت‌الله محمدباقر تحریری، تولیت حوزه علمیه مروی و استاد اخلاق حوزه‌های علمیه، در گفت‌وگو با ایکنا، ضمن اشاره به فضائل و اعمال ماه مبارک رمضان، به تبیین فرازهای خطبه شعبانیه پیامبر اکرم(ص) که ناظر به اهمیت ماه مبارک رمضان است، پرداخت. در ادامه بخش پانزدهم این گفت‌وگو از نظر می‌گذرد؛
«وَ أحفَظُوا ألسِنَتَکُم، و غَضّوا عَمّا لا یَحِلّ النَّظرُ إلیه أبصارَکُم، و عمّا لا یَحلّ الإستِماعُ إلیه أسماعَکُم»
در این ماه اگرچه غیر از دروغ بستن به خدای متعال و اولیای دین روزه را باطل نمی‌کند، ولی این کار در باطن روزه موجب باطل شدن آن می‌شود؛ یعنی روزه تأثیر خودش را نمی‌گذارد یا تأثیر کم می‌گذارد، زیرا روزه دو مرتبه دارد: مرتبه اول مرتبه صحت است. اگر انسان طبق رساله‌های عملیه عمل کند، روزه‌اش قبول می‌شود و پاداش بر آن مترتب می‌شود.
روزه یک بعد باطنی دارد که باعث تکمیل و تصفیه روح می‌شود، باعث قرب به خدای متعال می‌شود. فرمودند که گناهان موجب می‌شود این مراحل بالای روزه‌داری نصیب انسان نشود.