حمید بهمنی، کارگردان سینما و تلویزیون، در گفتوگو با ایکنا، با بیان اینکه سریالهای رمضان امسال هیچ نشانی از این ماه ندارند، گفت: در ساختار اجرایی رسانه ملی شکافها و ضعفهایی وجود دارد که یکی از مهمترین آنها عدم درک موقعیتهای زمانی و مکانی است. برای مثال سالهاست در این ایام تولیداتی شتابزده روی آنتن میرود؛ آثاری که دو ماه به مناسبت مانده، جلوی دوربین میرود و در بسیاری از مواقع فیلمبرداری با پخش همزمان میشود. این موضوع جدا از اینکه فشار را روی عوامل زیاد میکند، کیفیت را هم کاهش میدهد، چون عجله بسیاری از حساسیتها را از بین میبرد.
وی افزود: امسال مدیران سیما به واسطه همان نگاه غلطی که از گذشته به ارث رسیده در انتظار بودند تا در آستانه ماه مبارک، چند مجموعه را جلوی دوربین ببرند، اما وقتی بیماری کرونا بسیاری از فعالیتها را متوقف کرد، دست آنها خالی ماند در نتیجه تنها راه حل باقیمانده این بوده که از میان آثار موجود تلویزیونی آثاری را که آماده پخش است روی آنتن ببرند! در چنین وضعیتی نتیجه آن شد که آثاری روی آنتن رفته که به لحاظ ارتباطی کمترین میزان نزدیکی را به ماه مبارک دارند!
توجه به موضوعات رمضانی در ماه مبارک به معنای استفاده کلیشهای از این ایام نیست. یعنی بخواهیم تنها قصه را در ماه رمضان روایت کنیم. بگذارید چند مثال در این رابطه بزنم. «گمگشته»، «او یک فرشته بود»، «میوه ممنوعه» کارهایی بودند که قصه آنها در ماه رمضان روایت نمیشود، اما پیامشان همانی بود که فلسفه روزه گرفتن آنها را ندا میدهد
این کارگردان تأکید کرد: توجه به موضوعات رمضانی در ماه مبارک به معنای استفاده کلیشهای از این ایام نیست؛ یعنی بخواهیم فقط قصه را در ماه رمضان روایت کنیم. بگذارید چند مثال در این رابطه بزنم. «گمگشته»، «او یک فرشته بود» و «میوه ممنوعه» آثاری بودند که قصه آنها در ماه رمضان روایت نمیشود، اما پیامشان همانی بود که فلسفه روزه گرفتن آنها را ندا میدهد، اما در سریالهای امسال چنین اتفاقی را مشاهده نمیکنیم. البته موضوعات اخلاقی در «زیر خاکی»، «بچه مهندس» و «سرباز» هم وجود دارد، اما نه به آن شکل که بتواند جریانسازی کند.
این کارگردان تأکید کرد: برنامهسازی برای ماه رمضان باید به اندازهای جذابیت داشته باشد که همه مردم آن را دنبال کنند، اما متأسفانه سریالهای امسال باعث شده تا مخاطب در ماهی که قرار است ایام نزدیکی به خداوند باشد، سراغ کانالهای ماهوارهای رود. این بدترین اتفاقی است که میشود برای یک سریال تلویزیونی متصور شد. جدا از نقدهایی که مطرح کردم با رعایت احترام به سازندگان سرباز، این سؤال برایم مطرح است که چگونه مدیران سیما کاری تا به این اندازه خستهکننده را برای بعد از افطار انتخاب کردهاند؟ در این زمان تماشاگر دوست دارد کاری با نشاط ببیند تا فشار یک روز کاری از روی دوشش برداشته شود، ولی آیا این توقع را از سرباز میتوان داشت؟
وی درباره سریال «بچه مهندس» نیز گفت: جدا از عدم ارتباط این سریال به ماه رمضان اگر بخواهم نقد فنی از این کار داشته باشم، باید بگویم ساخته علی غفاری در بحث ساختار توانسته تا حدی استانداردها را رعایت کند، همچنین موضوعاتی که در آن مطرح میشود نوآورانه است. نکتهای در این میان وجود دارد آن هم مباحثی چون، داشتههای علمی و فنی جوانان ایرانی است که شاید به نظر عدهای در بازگویی آن به این شکلی که بچه مهندس مد نظر داشته، اشتباه و شعاری عمل کرده است، اما اینگونه نیست، زیرا داستان به تماشاگر میگوید مهم نیست تا چه حد در محدودیت باشید، چون وقتی قدرت اراده باشد از عهده هر مشکلی برخواهید آمد.
این فیلمساز با بیان اینکه «زیر خاکی» را بهترین مجموعه فنی رمضان امسال باید توصیف کرد، افزود: این مجموعه به نظرم در کارگردانی و فرم، ظاهری بهتر از دیگر سریالهای ماه رمضان دارد، چون ریتم راضیکننده است، به ویژه در بحث بازیگری اتفاق بسیاری خوبی را در سریال میبینیم. بازی ژاله صامتی و پژمان جمشیدی خوب از کار درآمده، حتی باید گفت این دو بازیگر با کیفیت بالای بازیشان، یکدیگر را کامل کردهاند.
این مجموعه به نظرم در کارگردانی و فرم، ظاهری بهتر از دیگر سریالهای ماه رمضان دارد، چون ریتم راضیکننده است، به ویژه در بحث بازیگری اتفاق بسیاری خوبی را در سریال میبینیم
وی درباره سریال «پدر و پسری» هم چنین توضیح داد: اگر بگویم تازه نام این سریال را شنیدهام شاید تعجب کنید، ولیکن همین ناشناخته ماندن سریال نشان میدهد این مجموعه نتوانسته در جذب تماشاگر موفق باشد. نکته بعدی که از آن به عنوان کمکاری نام میبرم به بیتوجهی آثار مناسبتی به اتفاقات روز مربوط میشود. گواه این ادعا بیتوجهی به بیماری کرونا در سریالهای نمایشی ماه رمضان است. آیا بهتر نبود مسئولان سیما حداقل یک سریال را با این محوریت تولید میکردند تا مسائل امروز جامعه دیده شود؟
بهمنی در پایان تأکید کرد: سریال ماه رمضان باید یک ویژگی مهم دیگر هم داشته باشد، آن هم به این شرط که همه مردم آن را دوست داشته باشند نه اینکه تنها بخشی از جامعه بپسندند. برای مثال ممکن است عدهای از شکلروایی سریال نظیر سرباز خوششان بیاید، اما آیا این مسئله دلیلی است برای اینکه این مجموعه در زمانی روی آنتن رود که همه مردم بیننده آن کار هستند؟ با این توضیح وقتی میبینیم بدسلیقگی در انتخاب زمان پخش سریالها تا به این اندازه فاحش است، این شبهه پیش میآید که فارغ از قواعد سیما، بسیاری از انتخابها بر پایه روابط شکل میگیرد.
گفتوگو از داوود کنشلو
انتهای پیام