یمن، نام کشوری است که تا همین چند سال پیش، ما را به یاد جواهری شفاف، زیبا و گرانبها به نام دُر یمانی می‌انداخت و حال امروز بعید است با شنیدن نامش تأثری بر دل راه نداد.
کشوری که مردمش در تمنای کمترین حقشان که انتخاب آزادانه است گرفتار شدیدترین جنایات جنگی و بی‌رحمانه‌ترین نسل‌کشی جهان هستند. با این وجود، آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل متحد نام عربستان سعودی را از فهرست نقض‌کنندگان حقوق کودکان حذف کرد تا با نادیده گرفتن کشتار بیش از 700 طفل معصوم یمنی و فراموش کردن حملات ناجوانمردانه سعودیان به ده‌ها مدرسه و بیمارستان، نام سازمان ملل را به همان نامی تغییر دهد که روزگاری مردم ستمدیده بوسنی این نام را روی آن گذاشته بودند: سازمان هیچ متحد «United Nothing»
حالا دیگر می‌توان معنای دُر یمانی را در نگاه مادران یمن پیدا کرد. مادرانی که کودکان گرسنه خود را تنگ در آغوش می‌کشند و در وانفسای گرسنگی و قحطی چاره‌ای جز آه کشیدن ندارند؛ آهی که نام خداوند است.
این مضمون در کتاب التوحید شیخ صدوق چنین آمده است که امام صادق(ع) فرمود: «إِنَّ آهِ اسْمٌ مِنْ أَسْمَاءِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فَمَنْ قَالَ آهِ فَقَدِ اسْتَغَاثَ بِاللَّهِ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى»؛ طبق تفسیر آیت‌الله جوادی آملی از این روایت: آه نام خداست (نه اینکه کسی این نام را گذاشته باشد بلکه حقیقتا یکی از نام‌های خداوند آه است) بنابراین، آه کسی كه همه راه‌ها به روی او بسته است خطاب به الله است. اين از غرر روايات ماست كه مرحوم صدوق در کتاب توحيدش از امام صادق(ع) نقل كرده است.
چه جای شک؟ که صاحب نام «آه» در حدیث قدسی به پیامبر مکرم اسلام(ص) فرمود: «اگر مظلومی جز من فریادرسی نداشته باشد بدان که بر ظالمش خشم شدید می‌گیرم.»(وسايل‌الشيعه، ج 11، ص341)
در كنز‌العمال از پیامبر عظیم‌الشأن اسلام(ص) نقل شده است که فرمودند: «اتَّقُوا دَعْوَةَ الْمَظْلُومِ فَانِّها تَصْعَدُ الی السَّماءِ کانَّها شَرارَةٌ؛ بپرهیزد از نفرین مظلوم، چراکه همانند پاره‌های آتش به سوی آسمان می‌رود.»
همچنین حضرت امیرالمؤمنین علی(ع) در حدیثی که بسیار قابل تأمل است فرمودند: «انْفَذُ السِّهامِ دَعْوَةُ الْمَظْلُومِ نافذترین تیرها، نفرین مظلوم است.»(غررالحکم)
اگرچه تاکنون سردمداران سعودی و آمریکایی به بهانه‌هایی همچون شیوع کرونا و تعطیلی مراسم حج، اشباع ذخایر نفتی، اعتراضات ضدنژادپرستی، اعلام استقلال و حاکمیت خودمختار معترضان و... کمابیش طعم مکافات اعمال شوم‌شان را زیر زبان حس کرده‌اند اما باید همچنان منتظر باشند و ببینند چگونه آه مادر یمنی همانند تیری نافذ و فروزنده ریشه ظلم‌شان را خشک می‌کند.
به قلم حنانه سفرگر
انتهای پیام