پروانه معصومی، بازیگر سینما و تلویزیون، در گفت‌‌وگو با ایکنا، احساس خود را درباره سه واژه «محرم، روضه و امام حسین(ع)» چنین توصیف کرد: محرم یادآور امام حسین(ع) است؛ امامی که هرگاه مستأصل می‌شویم دست نیاز به سمت ایشان دراز می‌کنیم. من نیز از این قاعده مستثنی نبوده‌ام، چون هرگاه احساس نیاز کردم دستم را به سمت ابا عبدالله دراز کردم و هر بار نیز جواب گرفتم.
وی افزود: همه ما در کودکی با روضه‌های امام حسین(ع) بزرگ شده‌ایم. به یاد دارم بیست‌و‌هشتم هر ماه دو روضه‌خوان به خانه ما می‌آمدند و روضه می‌خواندند. این اتفاق نه تنها در کودکی من، بلکه برای بسیاری از مردم هم رخ داده است و نشان از ارتباط ایرانیان با عاشورا و این امام عزیز دارد.
معصومی درباره الزام برگزاری روضه‌های امام حسین(ع) نیز اظهار کرد: باورم این است که همیشه باید فرهنگ روضه‌خوانی در کشور پابرجا بماند، چون ریشه‌های عشق و علاقه به امام حسین(ع) از همین مجالس شکل می‌گیرد.
این بازیگر ادامه داد: عشق به امام حسین(ع) در خانواده ما جاری بود، چون خانواده‌ای مذهبی داشتم، حتی در زمانی که کمتر کسی فرصت زیارت امام حسین(ع) را پیدا می‌کرد، پدر من به کربلا رفت. همچنین، هر سال دو پرچم سیاه را، که روی یکی یاابوالفضل(ع) و روی دیگری یاحسین(ع) نوشته شده، سردر خانه خود آویزان می‌کنم. البته در روستایی که در آن زندگی می‌کنم دیگر اهالی نیز چنین کاری را انجام می‌دهند.
معصومی در پایان با بیان این جمله که «من به پویش روضه‌های خانگی پیوستم»، حمایت خود را از این پویش اعلام کرد.
انتهای پیام