قرآن روی مسئله اختلاف تکیه می‌کند که باید وجود داشته باشد. اختلاف اگر نباشد تضاد، برخورد، اصطکاک، زدوخورد عقاید نیست. تا زدوخورد عقاید نباشد، عقاید پیشرفت نمی‌کند، سالم نمی‌ماند. من این را به طور قاطع عرض می‌کنم هر زمانی که «قطب مخالف» از عقیده حق گرفته بشود، خود عقیده حق، طبعا به فساد می‌گراید. پس حتی از جنبه مصالح کلی هم وجود قطب مخالف ضروری است. [شهید آیت الله مطهری، صفحه ۸۰-۸۱]