به گزارش ایکنا، حجت‌الاسلام رسول جعفریان یادداشت جالبی درباره علت وقوف نیم‌روزه در عرفات از نظر غیاثالدین جزایری نوشته است که متن آن از نظر می‌گذرد؛
داستان دل‌خوش کردن به کشفیات علمی که به خیال خام عده‌ای مؤید برخی از مسائل دینی و فقهی است، ریشه طولانی در تاریخ تفکر اسلامی در دوره اخیر دارد. این قبیل کارها بیش از یک قرن سابقه دارد. در آغاز، شماری از مسلمانان متدین در اروپا این مسائل را مطرح کردند، و برای بیش از یک قرن، در مطبوعات دینی بلاد اسلامی و از جمله در ایران و نیز مجلاتی مکتب اسلام و غیره در پیش از انقلاب و بعد از آن وارد شد و ادامه یافت.
دانشگاهی‌های متدین مثل بازرگان هم مروج این نگاه‌ها بودند و بیش از همه آنان سهم داشتند. برای عامه مردم هم این نکات شادی‌آفرین بود. برخی از آن مسائل طبی و پزشکی بود که قند در دل افراد متدین آب می‌کرد که شاهدی بدست آورده‌اند. شماری از این تلاش‌ها را در کتاب از شیطان تا میکروب گزارش کرده‌ام، اما داستان بسیار فراتر از آنهاست. این مساله شعبه‌ای از جریان اسلامی شدن دانش پزشکی را هم در بر می‌گیرد و شرح آن طولانی است.
امروز در یک کتاب کهنه چاپی از سال 1342 نکته شگفت تازه‌ای یافتم. همیشه کتاب اعجاز خوراکی‌ها، اثر دکتر غیاث الدین جزائری را می‌دیدم، اما متأسفانه از این زاویه به آن نگاه نکرده بودم و هنوز هم نکرده‌ام، اما نامه‌ای از ایشان در آغاز کتابی که در راهنمای حج بود، دیدم که شگفت بود. این نامه در آغاز کتاب «دانستنی‌های حج» از محمدعلی بسطامی آمده، و درباره وقوف نیم روزه حاجیان از ظهر روز نهم تا غروب آن، یک نکته پزشکی و طبی را یادآوری کرده که جالب است.
بهتر است عبارت او را بدون توضیح بیشتر بیاورم: «تاکنون هیچ کس علت این توقف را به خوبی نمی‌دانست، و کسی برای آن منافع جسمانی و پزشکی قائل نبود، اما در اثر تجزیه خاک آن بیابان سوزان، این نتیجه به دست آمد که در آن مقادیری از فلزات نادر وجود دارد که خاصیت آنها پخش امواج رادیو اکتیو می‌باشد و مهم‌تر این که این فلزات، از صبح تا ظهر تحت تابش خورشید قرار گرفته، و از ظهر به بعد شروع به تشعشع می‌نماید. این امواج نیروی جوانی را به انسان برمی‌گرداند و بسیاری از امراض را برطرف می‌کند و حتی پیران سالخورده پس از توقف در عرفات ممکن است تمایل جنسی پیدا نمایند و بدیهی است استفاده از این امواج موقعی میسر است که بدن دارای مصالح ساختمانی برای اصلاح داشته و به عبارت دیگر، در نتیجه خوب خوردن و خوب آشامیدن ذخایر بدن کافی باشد».
انتهای پیام