شیخ حسین انصاریان درباره ماهیت عبادت‌ها می‌گوید: هر عبادتی را که انسان با آن برخورد می‌کند انجام دهد. پیغمبر می‌فرماید اگر در کوچه می‌رود و زباله‌ای جلوی راه مسلمانان ریخته باشد، خم شود و زباله را بردارد این یک عبادت است. اینکه در خانه دوستش را بزند و فقط جویای احوالش باشد، این یک عبادت است؛ و یا اینکه تکبرش را بشکند و برود با کسی که میانه خوبی ندارد و قابل دوستی است، رفع کدورت کند. دست توسل زدن به دامن رحمت خدا به این است که انسان در موج عبادت غرق شود؛ این عبادت از عالیترین نماز است تا اینکه در کوچه پاره‌آجری را بردارد و یا در راه مانعی را بر سر راه مومنان ببیند و ترمز کند و این مانع را برای رضای خدا بردارد؛ این هم یک عبادت است.