در زیبایی تنها هماهنگیِ اجزای یک چیز با مجموعه‌اش مطرح نیست. زیبایی، هماهنگی اجزاء با مجموعه و هماهنگی این مجموعه با هدف غایت آن است. کسانی که این غایت را شناخته‌اند، آن چیز را زیبا می‌بینند. کرم کدو زیباست، چون در رابطه با هدف و غایت خود هماهنگ است. کسی که این هدف را بفهمد، زیبایی را می‌فهمد و کسی هم که نفهمد، برایش مضحک است و خنده‌دار. [ استاد علی صفایی حائری، کتاب حرکت، صفحه 115]