بین نعمتهای الهی، مهم‌ترین و بالاترین نعمتها وجود مقدس حجت‌الله(ع) است. امیرالمومنین فرمودند: نحن النعمه: ما حقیقت نعمتی هستیم که پروردگار به بندگان عطا فرموده است و ما نعمتی هستیم که نجات ابدی هر کسی در گرو اتصال به ما است. اعتقاد شیعه این است که تمام نعمتهای پروردگار به وسیله حجت خدا در عالم منتشر می‌شود، لذا بالاترین نعمتی که باید شکر گزاری کنیم نعمت وجود مقدس بقیه الله(عج) است.
شکر این نعمت مراتب دارد؛ یک مرتبه تقویت یقین و معرفت است. این، یک مرحله شکرگزاری است. ذکر فضایل و نشر مناقب آن حضرت مرتبه دیگری از شکر است؛ دوستان حضرت را زیاد کردن، دلها را متوجه حضرت کردن. صدقه برای سلامتی آن بزرگوار یک مرتبه دیگر شکرگزاری است. توجه قلبی به سوی او کردن و از همه بالاتر با اعمال خود قلب حضرت را شاد کردن نحوه دیگر شکرگزاری است؛ یعنی در سراسر روز اعمالم طوری باشد که لبخندی بر لبان مبارک آن بزرگوار بیاید چون می‌دانم امام دائماً در جریان اعمال من است.
یکی از موارد شکر این وجود عظیم به گفته صاحب مکیال همت کردن بر دعای مخلصانه برای فرج حضرت و کشف بلا از آن بزرگوار است که از اقسام شکر است. رسول خدا(ص) فرمودند هرکس به شما محبتی کرد، سعی کنید جبران کنید، اگر نتوانستید جبران کنید آنقدر برای او دعا کنید که با خود بگویید در حد دعا محبت او را جبران کردم. چه کسی می‌تواند عنایات امام عصر علیه السلام و نعمتهای ایشان را جبران کند؟ پس سعی کنید با دعای فراوان، عنایت‌های بی حد و حصر آن بزرگوار را جبران کنید.
این دعا هر چه بیشتر باشد عنایت امام بیشتر می‌شود. امام محبت قلبی خود را در وجود فرد بیشتر می‌کند. پس چون آن بزرگوار منشأ همه نعمتهای الهی هستند بقیه نعمتها چه مادی و چه معنوی بر دعا کننده برای او زیاد می‌شود.