صفحه نخست

فعالیت قرآنی

سیاست و اقتصاد

بین الملل

معارف

اجتماعی

فرهنگی

شعب استانی

چندرسانه ای

عکس

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اردبیل

اصفهان

البرز

ایلام

خراسان جنوبی

بوشهر

چهارمحال و بختیاری

خراسان رضوی

خراسان شمالی

سمنان

خوزستان

زنجان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویر احمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

بازار

صفحات داخلی

کد خبر: ۳۹۴۴۱۷۶
تاریخ انتشار : ۱۰ دی ۱۳۹۹ - ۱۰:۰۲

اگر نشانه‌گذاری‌های حضرت فاطمه‌(س) در حقانیت امامت نبود شاید تبلیغات خلفا تا دهه‌ها و حتی قرون بعدی با مقدس جلوه دادن و مشروعیت‌سازی خلیفه و خلافت به عنوان تنها گزینه جانشینی، وجود داشتن نظریه اصلی و رقیب دیگری را تا ابد منکر می‌شدند.

به گزارش ایکنا، موسی نجفی، عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، در یادداشتی به مناسبت ایام فاطمیه به رشته تحریر درآورده است به تلاش حضرت فاطمه(س) برای اثبات مشروعیت نظریه اول یعنی ولایت و جعلی بودن نظریه دوم یعنی خلافت پرداخت.  متن این یادداشت در ادامه از نظر می‌گذرد؛

«در مسئله بسیار مهم جانشینی پیامبر اکرم‌(ص) دو نظریه عمده وجود دارد:

۱ - نظریه نصب یا «وصایت» که امامت و ولایت و عصمت را شامل می‌شود.

۲- نظریه «استخلاف» که مفاهیمی مثل خلافت و اجماع و اهل حل و عقد و حتی شورا و بیعت را هم در برمی‌گیرد.

در تاریخ اسلام و قرون بعدی تا به امروز بحث ‌مشروعیت‌ در هر دو نظریه از جمله مباحث سرنوشت‌ساز شیعه و سنی بوده است‌؛ اما در این میان یک شاهد معتبر و زنده تاریخی از همان ابتدا توانست مشروعیت نظریه اول یعنی ولایت و جعلی بودن نظریه دوم یعنی خلافت را به طور شفاف و دقیق نشان دهد و آن حیات کوتاه ۷۵ و یا ۹۵ روزه و سپس شهادت حضرت فاطمه‌(س) بعد از رحلت نبی اکرم‌(ص) است.

جدا شدن این دو خط عقیدتی از همدیگر و غصبی و انحرافی بودن جریان حاکم سیاسی فقط در قالب انتقادات و نوحه‌سرایی و خطبه‌خوانی دختر بزرگوار پیامبر(ص) میسر گردید و سپس مخفی بودن قبر مطهر و اجازه نداشتن خلیفه و باند حاکم در تشیع جنازه‌، عدم مشروعیت نه تنها شخص خلیفه بلکه اصل جایگاه خلافت را در مقابل وصایت نشان داد.

اگر نشانه‌گذاری‌های حضرت فاطمه‌(س) در حقانیت امامت نبود شاید تبلیغات خلفا تا دهه‌ها و حتی قرون بعدی با مقدس جلوه دادن و مشروعیت‌سازی خلیفه و خلافت به عنوان تنها گزینه جانشینی‌، وجود داشتن نظریه اصلی و رقیب دیگری را تا ابد منکر می‌شدند و یا آن را ساخته تاریخی قرون بعدی شیعه وانمود می‌کردند.»

انتهای پیام