این روزها، روزهای فاطمه (س) است و این شب‌ها، شب‌های علی (ع) است. با خودم می‌گویم چگونه در عمر‌های کوتاه در بهاره‌های محدود، این همه جوشش و شکوفایی و این همه زایش و باروری! جوششی که از مرز قرن‌ها گذشته و از محدوده جغرافیا و تاریخ پرکشیده و حتی این دل خسته و این کویر تشنه را در خود گرفته است. [استاد علی صفایی حائری، کتاب روزهای فاطمه (س)، صفحه ۱۳]