متقی اگر هم گناه كند، بلافاصله استغفار مى‌نمايد؛ رمز این امر، آن است که یاد خدا در دل او زنده است. وَالَّذِينَ إِذَا فَعَلُوا فَاحِشَةً أَوْ ظَلَمُوا أَنفُسَهُمْ ذَكَرُوا اللَّهَ فَاسْتَغْفَرُوا لِذُنُوبِهِمْ وَ مَن يَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلَّا اللَّهُ وَ لَمْ يُصِرُّوا عَلَى مَا فَعَلُوا وَهُمْ يَعْلَمُونَ. (آل عمران، ١٣۵)
ترجمه: و کسانی که چون مرتکب کار زشتی شدند یا بر خود ستم کردند، الله را یاد می‌کنند و برای گناهان‌شان آمرزش می‌خواهند؛ و جز الله، چه کسی گناهان را می‌آمرزد؟ و بر آن‌چه کرده‌اند، پافشاری نمی‌کنند، در حالی که می‌دانند.
١. متقی اگر هم گناه كند، بلافاصله استغفار مى‌نمايد. رمز این امر، آن است که یاد خدا در دل او زنده است. بنابراین، تا هنگامی که ياد خدا در دل گناه‌كار زنده است، مى‌تواند در مدار متقين وارد شود.
٢. متقى كسى است كه اصرار بر گناه نداشته باشد. زيرا اصرار بر گناه، نشانه سبك شمردن آن و غفلت از ياد خداست. اصرار آگاهانه بر گناه، سبب محروميت از مغفرت الهى است. «و من يغفر الذنوب الا اللّه و لم يصرّوا».
٣. طبق روایات، در ماه شعبان، بهترین دعاها و ذکرها، استغفار است؛ هم‌چنین، تأثیر آن در این ماه بیشتر دانسته شده است. ازاین‌رو توصیه شده که هر روز هفتاد مرتبه گفته شود: أستغفر ألله و أسئله التوبة.
منابع: تفسیر نور، ج ١، ص ٣٢١ و مفاتیح نوین، ص ۶۶٩.
انتهای پیام