«راه خدا» تعبیری انتزاعی از «راه خدمت به انسان» است؛ زیرا هر کاری برای خداست، در حقیقت برای بندگان اوست؛ چرا که خداوند از بندگانش بی‌نیاز است و از آنجا که معبود مطلق، فراتر از هر حد و مرزی است و با هیچ شخصی، خویشاوندی و به هیچ گروهی، گرایش ندارد، بروز عملی راه او، راه همه انسانیت است. [علامه شهید صدر، کتاب انسان و عبادت، صفحه 51]