آودو توچیچ، سال ۱۹۸۲ میلادی به افتخار چهار فرزندش مسجدی با چهار مناره در روستای کولاگراد در حوالی زورنیک(zvornik) بوسنی نزدیک مرزهای صربستان امروزی بنا کرد. بیشتر جمعیت منطقه در آن زمان مسلمان بود.
بعد از حدود یک دهه در سال ۱۹۹۲ جنگ خونین بوسنی شروع شد. چتنیک‌ها(صرب‌ها و کروات‌های افراطی) وارد روستا شدند و آودو و خانواده‌اش در حال فرار از روستا از بالای تپه شاهد تخریب مسجدشان بودند. تعداد زیادی از مسلمانان زورنیک قتل عام و مابقی رانده و آواره شدند. آودو با چشمان گریان در حال ترک زادگاهش عهدی با خدا بست.
آودو در حین فرار اسیر شد ولی خواست خدا آن بود که زنده بماند تا به عهد خود عمل کند. او بعد از پایان جنگ جزء اولین آوارگان مسلمانی بود که به محل زندگی خود بازگشت و در سخت‌ترین شرایط تلاش زیادی برای متقاعد کردن دیگران برای بازگشت به زادگاهشان کرد.
آودو سال ۲۰۰۷ درگذشت درحالی‌که به عهد خود با خدا عمل کرده بود و مسجد دیگری در همان نقطه این‌بار با پنج مناره بنا کرده بود. او را در گوشه‌ای از محوطه مسجد دفن کردند تا برای همیشه ناظر و شاهد این مکان عبادی اسلامی باشد.
مسجد پنج مناره کولاگراد امروز به یکی از نقاط دیدنی منطقه بدل شده و نور امید برای مسلمانانی است که با وجود همه مشقات و سختی‌ها همچنان در این منطقه مسیحی‌نشین زندگی می‌کنند و صدای دلنشین اذان را از گلدسته‌های این مسجد می‌شنوند و عبادات خود را به جا می‌آورند.
مریم رضائیان
انتهای پیام