بیشتر بخوانید:
شفیعی افزود: همانگونه که دکتر شریعتی فرمودند، هر انقلابی دو چهره دارد و آن، دو چهره خون و پیام است که در اینجا می‌توان از این تعبیر استفاده کرد و گفت که انقلاب امام حسین(ع) نیز از این دو چهره برخوردار بود.
وی اضافه کرد: نقش مهم دیگری که زنان در پس از عاشورا داشتند، تشکیل مجالس عزاست، وقتی کاروان وارد مدینه شد، یکی از بانوانی که با ذکر مصیبت، اقامه عزا و با ترویج افکار عمومی تلاش کرد تا نام امام حسین(ع) در ذهن‌ها فراموش نشود، حضرت ام‌البنین(س) بود.
عضو هیئت علمی گروه فقه کاربردی پژوهشکده اسلام تمدنی گفت: همچنین نقش دیگری که زنان کاروان امام‌حسین(ع) ایفا کردند این بود که تلاش کردند با اقامه عزا، مانع تحریف جریان عاشورا شوند و مانع از این شدند که یزید با دفن کردن اجساد شهدا، پیام این واقعه را هم دفن کند و از این رو است که اولین راوی این واقعه بزرگ را حضرت زینب(س) نامیده‌اند و اگر این بانوی بزرگ اسلام نبود، نامی از کربلا نمی‌ماند.
شفیعی خاطرنشان کرد: کار دیگری که بسیاری از افراد از آن اطلاع دارند و شاید مورد توجه واقع نشده، نقش زنان مسلمان و شیعه در طول تاریخ بوده است، چرا که زنان با تشکیل یک نهاد اجتماعی که ما از آن به عنوان روضه‌های زنانه یاد می‌کنیم و از همان زمان تا به امروز هم ماندگار شده است، تلاش کردند نام و یاد امام حسین(ع) تا ابد جاودانه شود و با این کار خود نیز تا به امروز موفق هم بوده‌اند.
وی بیان کرد: اصل این جریان که زنان با تشکیل این نهاد اجتماعی تلاش کردند تا نام سیدالشهدا(ع) در طول تاریخ ماندگار شود، از اهمیت زیادی برخوردار بوده و هست و در حقیقت این اقدام، اقدامی است که توسط زنان صورت گرفته و مردان چنین نقش و نهادی را نتوانستند به صورت دائمی برای خود داشته باشند.
انتهای پیام