فتحعلی‌خانی بیان کرد: براساس روایتی، پیامبر(ص) فرمودند که شاگردان حضرت عیسی(ع) از وی پرسیدند که با چه کسی مجالست کنیم و ایشان فرمودند با کسی که همنشینی او شما را به یاد خدا بیندازد. کلام مرحوم اسعدی علم‌افزا و عملش آخرت‌اندیشانه بود و انسان را به یاد آخرت می‌انداخت و چهره دلنشینش یادآور خدا بود و تلاوت دلنشینش دل‌ها را صفا می‌داد. یکی از استادان حوزه تعدادی از دوستان دکتر اسعدی را به نقد یکی از مقالات وی که در 27 سالگی نوشته بود دعوت کرد. این مقاله با موضوع نفی پلورالیسم دینی نوشته شده بود. آنها دریافتند که وی از دقت علمی بالایی برخوردار بود و انصاف به خرج می‌داد و این مقاله با قلم روان و نکته‌سنجی نوشته شده بود.
همچنین حجت‌الاسلام والمسلمین حسین شهامت دهسرخی، استاد حوزه، گفت: خداوند در قرآن فرموده است که ربانی و خدایی شوید؛ یعنی از کتاب آگاهی پیدا کنید و اهل انس و ممارست در تعلیم و تدریس کتاب باشید. امام علی(ع) درباره صفات متقین اوصافی را فرموده که مرحوم اسعدی این صفات را داشت؛ متقین قوت در دینداری و متانت و نرمخویی دارند و ایمانشان همراه با یقین و خستگی‌ناپذیری در علم و علمشان همراه با حلم است. متقین در توانمندی مقتصد و میانه‌رو و در عبادت اهل خضوع و خشوع و در گرفتاری و تنگنا زیبا رفتار می‌کنند و در هدایت خود و دیگران به سوی خدا اهل نشاط و بالندگی هستند.
وی افزود: مرحوم اسعدی ویژگی‌های برجسته‌ای داشت؛ یکی از این صفات جامعیت بود. او عالمی ملتزم به شریعت و انقلابی، اجتماعی، اهل علم و عمل و تدریس در مجامع علمی و منبری بود. شخصیتی قرآنی داشت و به ثقلین تمسک می‌کرد. به فرمایشات اهل بیت(ع) عمل می‌کرد و مفسر گرانقدری بود که غرر آیات را به خوبی درک می‌کرد و از آن لذت می‌برد و با عترت مأنوس بود.
استاد حوزه گفت: او عالم دین بود و امانتدارانه حرف دین را تبلیغ می‌کرد و آموزه‌های ثقلین را هضم و نیز در تمام ابواب روایی اهل بیت(ع) و منابع حدیثی مباحثه و مداقه کرده بود. همه ابواب وسائل الشیعه را با بررسی اسناد و رجال آن دیده و مباحثه کرده بود و به مدت 20 سال با ایشان مباحثه حدیثی داشتیم. یکی از ویژگی‌های او انصاف در تعاملات اجتماعی، علمی و سیاسی بود و هرگز با جریانات بی‌انصافی نمی‌کرد؛ سخن حق را می‌پذیرفت و یک انقلابی به تمام معنا و الگو بود.
حجت‌الاسلام و المسلمین محمود طیب حسینی، عضو هیئت علمی پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، نیز در سخنانی دراره مرحوم اسعدی گفت: او قرآن‌پژوهی مجاهد و مخلص، حافظ قرآن، پژوهشگر معارف و علوم قرآنی و از سرمایه‌های حوزه علمیه قم و دانشگاه بود که عمری را در راه تحقیق و ترویج معارف قرآن و اهل بیت(ع) صرف کرد. او در اوایل طلبگی و حدود 16 سالگی موفق به حضور در جبهه‌های جنگ شد. فردی انقلابی، پرتلاش، متعهد و حاضر در صحنه‌های اجتماعی و سیاسی و مقید به حضور در نماز جمعه و راهپیمایی‌ها بود و اصالت، تربیت در خانواده‌ای مذهبی، انس با قرآن و احادیث و تربیت در مکتب اهل بیت(ع) از او شخصیتی ساخت که از سجایای اخلاقی و کمالات نفسانی برخوردار بود.
طیب حسینی بیان کرد: هرگز از کسی یا از مشکلات شکوه نمی‌کرد و با زبان و عمل خود به دیگران آرامش می‌بخشید و امید می‌داد. او به عبادات مقید بود و به نماز جماعت صبح اهتمام داشت و سال‌ها بعد از نماز جماعت صبح در جلسه مباحثه حدیث شرکت می‌کرد. مرحوم اسعدی هم عالم و هم عامل و به معنای واقعی کلمه بی‌رغبت به دنیا و زاهد بود و زندگی ساده‌ای داشت. او همیشه بیشتر از وظیفه‌اش کار می‌کرد و هرگز دیده نشد از سختی کار پژوهش گلایه نمی‌کرد و تمایلی به شهرت نداشت. در مورد ارتقای علمی چند بار با او صحبت کردم و رغبتی نشان نداد. همچنین چند بار او را به اقدام برای اخذ مدرک سطح 4 حوزه تشویق کردم و هر دفعه می‌گفت: «ثمّ ماذا.» یا هنگامی که دو کتاب او به عنوان کتاب برتر فصل و کتاب سال جمهوری اسلامی انتخاب شد، رغبتی برای حضور در مراسم تقدیر از خود نشان نداد و بنده را فرستاد.
طیب حسینی اظهار کرد: از جمله ویژگی‌های اخلاقی او، نگرش مثبت به دیگران بود. همواره در محیط شغلی اختلاف نظر و پیش می‌آمد و او به همه کسانی که با او اختلاف نظر داشتند حسن ظن داشت. وی با اینکه از سال‌های ابتدایی دهه 80 عضو هیئت علمی شد ولی هیچ‌گاه از زی‌طلبگی و خلق و خوی روحانیت واقعی و رسالت حوزوی فاصله نگرفت و همواره در برابر حوزه احساس دین می‌کرد و تبلیغ معارف قرآن و دین و مکتب اهل بیت(ع) را وظیفه خود میدانست و در انجام آن کوتاهی نمی‌کرد. او محققی پرتتبع و دقیق بود و هم در مشی سیاسی و حضور اجتماعی‌اش اعتدال داشت و هم در فعالیت‌های علمی. وی درباره مباحث تفسیری ـ کلامی و تطبیقی بین شیعه و سنی تحقیقات مفصلی دارد و برای نقل گزارش دقیق و کامل دیدگاه‌های اهل تسنن اهتمام ورزید و تحلیل دقیق و عالمانه و منصفانه‌ای درباره دیدگاه مخالفان دارد.
استاد حوزه گفت: از دیگر ویژگی‌های او این بود که به آرای دیگران احترام می‌گذاشت و از طرح دیدگاه‌های مختلف و نشر آنها استقبال می‌کرد و آنها را موجب رشد و شکوفایی میدانست. دیدگاه‌های مخالف درباره مسائل دینی و قرآنی را نقد و از دیدگاه خود دفاع می‌کرد اما هیچ‌گاه تخطئه و تحقیر نمی‌کرد.
انتهای پیام