آیا مکتب شیعه، مکتب حزن و اندوه است؟

حجت‌الاسلام والمسلمین رضا محمدی، کارشناس مسائل اعتقادی در گفت‌وگو با ایکنا از قم، با اشاره به اینکه برخی مکتب شیعه را مکتب حزن، اندوه، گریه و عزاداری می‌دانند، اظهار کرد: در رابطه با این موضوع چند نکته وجود دارد؛ نکته اول این است که مکتب شیعه مکتب شور و عشق و مکتب حرکت و تحول است، درصورتی که بعضی از آیین‌ها و ادیان مثل دریاچه یخ‌زده حرکتی ندارند، نه شور، نه غم، نه جشن و نه عزا؛ اما در مکتب شیعه هم مجلس جشن و شادی داریم و هم مجلس عزا و به این موضوع افتخار هم می‌کنیم که این مسئله بیانگر پویایی مکتب شیعه است.

وی ادامه داد: نکته دوم این است که حزن و اندوه و غصه دو نوع است؛ حزن عاشقانه، اشک عارفانه و اندوه عاقلانه که انسان حاضر نیست این حزن را به تمام شادی‌های عالم بفروشد؛ حزن دیگر حزن بچه‌گانه، گریه احمقانه و اندوه بی‌اساس و غیرمنطقی است و کسانی که این اشکال را به مکتب شیعه وارد کردند، نتوانستند بین این دو نوع اندوه تفکیک قائل بشوند؛ در مکتب شیعه اشک عارفانه و اندوه عاشقانه است که بهجت این حزن از همه شادی‌های عالم بیشتر است.

کارشناس مسائل اعتقادی افزود: نکته سوم این است که انسان به‌خاطر اهدافی به دنیا آمده است و باید به کمال برسد، این مجالس به انسان رشد، معرفت و تکامل می‌بخشد و در مسیر کمال انسان را یاری می‌کند.

محمدی در پایان سخنانش گفت: این مجالس و عزاداری‌ها صرف گریه نیست؛ برکات مادی، معنوی، سیاسی، اجتماعی، مذهبی و آگاهی‌رسانی دارد؛ همچنین درس‌هایی که از امام حسین(ع) گرفته‌ شده در غیر شیعه‌ها هم تأثیرگذار بوده است که علاقه‌مندان به این مباحث می‌توانند به کتاب اشک معرفت مراجعه و مباحث را مطالعه کنند.