زندگی سراسر فخر این حکیم الهی در آن اربعین‌گیری‌های او، در آن روزه‌های متصل و مرتبط ماه رجب و شعبان و رمضان او، در آن سحرخیزی‌های ممتد او، در آن ناله‌ها و گریه‌های او که گفت: «تا جان به لب نرسید، جام به لب نرسید»؛ از این کارها زیاد داشت. از این ناله‌ها زیاد داشت، از این گریه‌ها زیاد داشت، از این شب‌‌زنده‌داری‌ها زیاد داشت، از این تعلیم و تربیت‌های خالصانه زیاد داشت. لذا ارتحال آن بزرگوار بسیار غمبار است!
[آیت الله جوادی آملی، دماوند ؛ ۱۴۰۰/۰۷/۰۴]