رسانه‌ها چشم بیدار جامعه و رکن چهارم دموکراسی برای اطلاع‌رسانی صحیح به مردم هستند. برخورد گزینشی و حذفی یک سازمان یا بنیاد نه تنها سابقه ذهنی نامطلوبی برای رسانه‌های محذوف به جا می‌گذارد که رسانه‌های مدعو را هم دچار غره و احساس استیلا نسبت به آن مرکز خواهد کرد. از سویی گاهی یک رسانه به ظاهر بی‌اهمیت و کم مخاطب به دلیل نوع ماهیت یا مخاطب خاص خود می‌تواند تأثیر بیشتری نسبت به همه رسانه‌های موجود داشته باشد و نمونه‌های آن را در طول حیات رسانه‌ای کشور بسیار دیده‌ایم.
نکته مهمتر از همه اینها این است که رسانه‌های نادیده گرفته شده انگیزه خود در رسالت اصلی که همان اطلاع‌رسانی است را درباره مرکز مورد نظر از دست می‌دهند و خبرنگاران حوزه مرتبط با آن مرکز دیگر اشتیاقی خودجوش در انتقال اخبار نخواهد داشت چرا که وقتی مضمون اخلاق رسانه‌ای و عدالت در توزیع خبر را زیر سؤال رفته می‌بینند در ماهیت رویدادها و اهداف برگزاری آنها و اخبار مرتبط به صورت ناخودآگاه دچار تشکیک می‌شوند.
در حالتی خوشبینانه اگر این اتفاق را از سر کم‌تجربگی یا کم‌توجهی مسئولان برگزاری نشست خبری بدانیم و نیتی گزینشی در انتخاب رسانه‌های به ظاهر مخاطبدارتر برای آن در نظر نگیریم باز هم سابقه ذهنی به جامانده را نمی‌شود از اذهان خبرنگاران پاک کرد مگر اینکه مراکز مختلفی که ناگزیر از برگزاری نشست و اطلاع‌رسانی هستند با دعوت از همه رسانه‌های خرد و کلان فعال در حیطه کاری خود عدالت و شرط انصاف را رعایت کنند.
عباس کریمی عباسی
انتهای پیام