به گزارش خبرنگار ایکنا؛ در برنامه این هفته مجله موسیقی «ایل بانگ»، که در ساعات پایانی جمعه 17 دی 1400 از رادیو فرهنگ پخش شد، به مناسبت زادروز مرحوم استاد محمدرضا لطفی درباره این هنرمند موسیقی ایرانی گفت‌وگو شد.
در این برنامه صادق چراغی، کارشناس موسیقی و مجری برنامه، با مرتضی غزنوی، محمود مخدوم، ناصر ایزدی و پویان بیگلر گفت‌وگو کرد.
ناصر ایزدی، موسیقیدان، به شرح پالایش صوتی برخی از آثار استاد محمدرضا لطفی پرداخت و در این باره صحبت کرد.
در این برنامه محمود مخدوم، از خوانندگان پیشکسوت موسیقی ایرانی، به بیان ویژگی‌های استاد محمدرضا لطفی پرداخت و گفت: توجه استاد لطفی به موسیقی معطوف بود و جایگاه او در آهنگسازی، نوازندگی و تاریخچه موسیقی ایران مشخص است و به قول خود او نگهبان و پاسدار موسیقی دستگاهی بود و همین توجه به جزئیات موسیقی سبب شد تا به سلامتی خود اهمیت ندهد و او را خیلی زود از دست بدهیم.
مرتضی غزنوی، از خوانندگان موسیقی ایرانی، نیز به شرح خاطرات خود از زنده‌یاد استاد لطفی پرداخت و گفت: استاد لطفی در مکتب‌خانه میرزا عبدالله بر هنرآموزان آواز نظارت و نیز همیشه تأکید می‌کردند که ردیف میرزا‌ها آموزش داده شود. ردیف میرزا عبدالله و میرزاحسینقلی را سرچشمه ناب نوازندگی قلمداد و نیز برای آواز به ردیف عبدالله دوامی توجه می‌کردند.
وی افزود: باید قدر اساتیدی را که در قید حیات هستند بدانیم، زیرا آنها با حضور خود، اصالت‌ها و ویژگی‌های موسیقی اصیل ایرانی را برای هنرمندان و هنردوستان بازگو می‌کنند. نبود هرکدام از آنها ضایعه بزرگی برای هنر ایران است.
پویان بیگلر، از نوازندگان و آهنگسازان موسیقی ایرانی و شاگرد استاد لطفی، در رابطه با مرحوم محمدرضا لطفی بیان کرد: تاثیر بعضی از شخصیت‌ها به قدری قوی و پایدار است که تا چندین نسل بعد از خود و سال‌های سال بعد از درگذشت آنها نیز احساس می‌شود و آقای لطفی هم جزو همان دسته از هنرمندان است که به جرئت می‌توان گفت باعث علاقه‌مندی و ادامه دادن بسیاری از هم‌نسلان من بودند. انگیزه یاد گرفتن و تمرین موسیقی را در بسیاری از افراد ایجاد کردند و این تاثیر را نمی‌توان نادیده گرفت.
استاد محمدرضا لطفی متولد 17 دی 1325 در گرگان بود. وی آهنگساز و نوازنده سازهای تار و سه‌تار بود و آثار برجسته بسیاری را در موسیقی اصیل ایرانی از خود به جای گذاشت. این هنرمند صاحب‌سبک شاگردان بسیاری را نیز در مکتب خود پرورش داد تا ادامه‌دهنده راهش باشند. وی 12 اردیبهشت 1393 بدرود حیات گفت و ساز وی برای همیشه خاموش شد.