وقتی انسان از دنیا می‌رود، جسم او مانند پاکت‌نامه کنار گذاشته می‌شود و روح او مانند نامه از درون جسم بیرون کشیده می‌شود. همه انسانها ابتدا دارای روح پاک هستند. عده‌ای با اعمال صالح روی روحشان را زیبا می‌نویسند و عده‌ای با اعمال پلید، روح سفیدشان را سیاه و لکه‌دار می‌کنند. جواد فروغی، قاری بین المللی کشور با استناد به آیات 88 و 89 سوره مبارکه شعراء این موضوع را به شیوایی بیان کرده است.