وی با اشاره به اینکه بعد از حکومت امام علی(ع) معاویه برای زبیر نامه مینویسد که من بیعت اهل شام را گرفتم، افزود: معاویه از زبیر میخواهد به کوفه و بصره برود و از آنان بیعت بگیرد کمااینکه معاویه در نامه خود تعهد میدهد که بعد از زبیر با طلحه بیعت کند.
موسوی با بیان اینکه طلحه و زبیر بعد از پیشنهاد معاویه به مخالفت با امام علی(ع) برخاستند و به بهانه رفتن به عمره از مدینه رفتند، اضافه کرد: طلحه و زبیر بازیچه دست معاویه میشوند و جنگهایی را علیه امام علی(ع) به راه میاندازند.
مدرس حوزه علمیه لرستان با اشاره به اینکه امام علی(ع) در طول حکومت خود به اجبار از کسی بیعت نگرفته است، گفت: زبیر اقرار به بیعت میکند اما ادعا دارد بهدلیل اجبار بیعت کرده و اگر بیعت او به اجبار بوده، باید اثبات کند و اگر نتواند اثبات کند باید به بیعت خود پایبند باشد.
وی با اشاره به اینکه امام علی(ع) در خطبههای هشتم و نهم نهجالبلاغه تفاوت بین یاران خود در جبهه حق و جنگ جمل را بیان میکند، گفت: دشمنان در جنگ جمل با غوغاسالاری ادعا و بانگ زدن دهان باز میکنند و تهدید میکنند اما نتیجه کار آنان زبونی و شکست است. مولای متقیان میفرماید ما در جبهه حق بانگ و خروش نمیزنیم و آنچه را میگوییم محقق میشود به معنای دیگر ما ادعایی نداریم و اهل عمل هستیم.
مدرس حوزه علمیه لرستان با بیان اینکه کسی که ادعا دارد، جنجال به پا میکند و فقط لاف میزند در روز معرکه زانو خواهد زد، اظهار کرد: آنها که اهل عمل هستند اهل ادعا نیستند و آنان که جنجال میکنند اهل عمل نیستند و این یک اصل است کمااینکه امام همواره به یاران خود میفرماید در جنگ ادعا نکنید و بیشتر بر عمل کردن متمرکز باشید.
انتهای پیام