وی ادامه داد: برخی بایدهایی که انسان به آنها پایبند است سلبی هستند، مثل اینکه حرام نخوریم، به نامحرم چشم ندوزیم، غیبت نکنیم، تهمت نزنیم، سراغ آبروی اشخاص نرویم و ... ، در مقابل اعمال ایجابی مثل نماز، خمس، زکات و ... قرار دارند. پایبندی به نهیهای الهی، انسان را در سطح نگه می داد، اما عبادتهای ایجابی و فعلی، انسان را رشد میدهند، لذا برخی افراد علاوه بر نمازهای روزانه، خمس و زکات، مستحبات را هم انجام میدهند مثلا به فقرا و ایتام کمک میکنند و حق معلومی در اموال آنها برای اینان وجود دارد.
وی توضیح داد: عبادتهای معمولی گاهی تشنگی روح افراد عابد را سیراب نمیکند و عبادات والاتری میخواهند تا آنها را به قرب الهی برساند. میخواهند سرنوشت خود را به نحوی رقم بزنند که جزو مقربان درگاه خداوند باشند. بنابراین اینجا است که اعمال ایجابی و وجودی مطرح میشوند و شب قدر، شب اوج این اعمال است.
سعدی گفت: در شب قدر، بعد از همه اعمال از جمله قرآن تلاوت کردنها و دعا خواندنها و قرآن بر سرگذاشتنها و جوشن کبیر خواندن، زیارت حضرت اباعبدالله(ع) جزو مستحبات موکد ابست. این خیلی مهم است. معنایش این است که هر چه خواستید همه را در وجود حضرت اباعبدالله(ع) میتوانید پیدا کنید. اگر قرآن ناطق بخواهید، او حضرت اباعبدالله(ع) است، اگر اسوه تاسی به ارزش های الهی بخواهید در وجود او خلاصه میشود. زیارت حضرت در این شب به این معنا است که خدایا مرا به این الگو که برای دین تو تا پای جان خود و نزدیکان خود ایستاد برسان.
این استاد حوزه و دانشگاه گفت: برای افرادی که جویای رشد هستند و میخواهند در آسمان معنویت پر بکشند وجود شب قدر ضروری است. برای انسانهای شایسته وجود شب قدر، اصلی و اساسی است اما بستگی به این دارد که انسان دنبال چه مطلبی است.
وی در پایان با بیان اینکه در شب قدر انسان یاد میگیرد به اوج انسانیت برسد، گفت: اوج انسانیت یعنی به فکر دیگران، به فکر محرومین و انسانهای تحت ستم بودن. محرومیت فقط محورمیت مادی نیست، گاهی محرومیت معنوی است، باید دعا کنیم خداوند دست افراد دور از معنویت را بگیرد و آنها را با لذت مناجاتهای آشنا کند و این لذت را به آنها بچشاند:
عقل اگر داند که دل در بند زلفش چون خوش است
عاقلان دیوانه گردند از پی زنجیر ما
دعا کنیم همه افراد متوجه شوند با خدا صحبت کردن چه لذتی دارد و آن را برای همه بخواهند. لذا شب قدر، برای همه دعا کنند.
انتهای پیام