در جلد چهارم کتاب لسان‌العرب، علما لغت شکور را به کثیرالشکر یعنی کسی که زیاد قدردانی می‌کند، ترجمه کرده‌اند.
بنابراین این معنا دریافت می‌شود که خداوند به‌واسطه صفت شکور بودنش اعمال عبادی و سعی و کوشش بندگان را مورد قدردانی قرار داده و از آنان تشکر می‌کند. این مطلب به‌طور صریح در دعای عرفه سیدالشهدا(ع) در صحرای عرفات ذکر شده است. ایشان در بین آن دعای عظیم‌الشأن به خداوند عرضه می‌دارد: «و اِنْ اَطَعْتُکَ شَکَرْتَنی؛ خدایا من هرگاه تو را اطاعت کردم، تو از من تشکر و قدردانی کردی.»
در دعای روز بیستوششم ماه مبارک رمضان می‌خوانیم:
«اَللّهُمَّ اجْعَلْ سَعْیی فیهِ مَشْکوراً وَ ذَنْبی فیهِ مَغْفُوراً وَ عَمَلی فیهِ مَقبُولاً وَ عَیْبی فیهِ مَسْتوراً یا أَسْمَعَ السَّامِعیِنَ»
ای خدا در این روز تلاشم را در راه طاعتت مورد سپاس قرار ده و گناهم را در این روز ببخش و عملم را مقبول و عیبم را مستور گردان، ای بهترین شنوای شنوایان.
انتهای پیام