وی با اشاره به اینکه پیشینه فعالیتی جامعةالقرآن زرندیه به سال 84 باز می‌گردد، اظهار کرد: فعالیت خود را از سال 89 با 150 قرآن‌آموز شروع کردم که این تعداد ثابت هستند، اما گاهی بنا به شرایط و تعطیلات تابستان به 250 نفر نیز می‌رسد. حتی با وجود شیوع کرونا مرکز قرآنی ما با ریزش قابل توجه مواجه نبود؛ چراکه فعالیت‌ها در فضای مجازی و حضوری با قدرت ادامه داشت و ریزشی که به غیرفعال شدن مرکز منتج شود نداشتیم.
اخوان به علل ریزش قرآن‌آموزان اشاره و تصریح کرد: علل مختلفی در کاهش آمار قرآن‌آموزان دخیل است که می‌توان از نحوه صحیح و اصولی مدیریتی مدیران مراکز قرآنی به عنوان یکی از دلایل یاد کرد. به روز نبودن دانش مربیان، عدم حمایت مدیران از مربیان، عدم حمایت مسئولان و متولیان امر قرآن از مراکز قرآنی و مربیان از دیگر علل ریزش قرآن‌آموزان است.
وی ضرورت توجه به گزینش مربیان قرآن را مورد تأکید قرار داد و افزود: مربیان باید صاحب خلاقیت و ایده باشند تا بتوانند قرآن‌آموزان را جذب کنند. اخلاص در فعالیت قرآنی حرف اول را می‌زند و تمام فعالان این حوزه از این شاخصه مهم برخودارند، وقتی اخلاص سرلوحه کار مربی باشد قطعاً در شرایط سخت نیز می‌تواند آموزش به فراگیران را ادامه دهد.
اخوان با اشاره به اینکه حمایت دولت و دستگاه‌های مربوطه از مؤسسات قرآنی ضعیف است، اضافه کرد: بسیار لازم است برای توسعه فرهنگ قرآنی همه عوامل از جمله دولت، امام جمعه، شهرداری، شورای شهر و روستا، دستگاه‌های متولی امر فرهنگ و قرآن در کنار مدیران، اساتید، پیشکسوتان و نخبگان قرآنی قرار گیرند.
مدیر جامعةالقرآن زندیه تصریح کرد: باید قبول کنیم قرآن اولویت خیلی از دستگاه‌ها و ادارات نیست و این امر یکی از مشکلات جامعه است، برای ترویج فرهنگ اسلامی باید اجرای طرح‌های قرآنی اولویت همه دستگاه‌ها باشد، اگر همه مسئولان گسترش فرهنگ قرآنی را با اهمیت دانسته و آن را جزو برنامه‌های خود قرار دهند قطعاً علاوه بر توسعه فرهنگ اسلامی، مدیران مراکز قرآنی به واسطه برون سپاری طرح قرآنی ادارات انرژی گرفته و راحت‌تر فعالیت خود را ادامه می‌دهند.
وی از عدم حمایت شهرداری، شورای اسلامی و وجود ناهماهنگی بین مساجد برای استفاده از این ظرفیت در راستای توسعه فعالیت‌های قرآنی شهرستان گلایه کرد و افزود: بی‌توجهی به رفع این مشکلات باعث تهدید فعالیت‌های قرآنی است و با ایجاد هم افزایی و تعامل بیشتر باید جلوی این کار را بگیریم.
اخوان با تأکید براینکه مشکل مکان برای مدیران مراکز قرآنی به قصه پرغصه‌ای تبدیل شده است، ادامه داد: اکثر مدیران مؤسسات و خانه‌های قرآنی با این مشکل دست و پنجه نرم می‌کنند، متأسفانه مرکز تخصصی آموزش قرآن نداریم، در صورتیکه این مرکز تخصصی باید در همه شهرستان‌های استان فعال باشد. گاه مرکزی برای فعالیت مؤسسه در نظر گرفته می‌شود اما به دلیل ناهماهنگی بین دخل و خرج مؤسسه به مدرسه تبدیل می‌شود و این امر گواه بر این است که آموزش تخصصی قرآن در اولویت دوم قرار دارد.
وی حمایت از مراکز قرآنی از سوی نمایندگان مجلس، فرمانداران، شهرداران، اعضای شورای شهر را خواستار شد و افزود: حمایت از مؤسسات قرآنی فعال باید یکی از برنامه‌های دولت و مجلس باشد، نباید از کنار مجموعه‌های فعال به راحتی عبور کرد. مسئولان باید نسبت به فعالیت مراکز قرآنی اشراف کامل داشته باشند تا بتوانند آنان را حمایت و پشتیبانی کنند. حتی گاه ما انتظار حمایت مالی هم نداریم، مدیران مؤسسات و مراکز قرآنی نیازمند حمایت معنوی و عاطفی هستند که این هم نیز سهم مؤسسات نمی‌شود. همین‌که مسئولان برای بازدید به مراکز مراجعه کنند باعث دل‌گرمی است که این کار نیز صورت نمی‌گیرد.
انتهای پیام