به گزارش ایکنا، نشست نقد و بررسی «جایگاه امید در سینمای ایران و جهان» با حضور مسعود فراستی و میلاد دخانچی منتقد سینما عصر روز گذشته ۲۳ خرداد در تالار سوره حوزه هنری برگزار شد.
در ابتدای این نشست مسعود فراستی با بیان اینکه سینما مایوس نیست بلکه وقیح و معیوب است، تصریح کرد: این سینما به شما تهاجم می‌کند و اصلا دفاعی نیست در‌حالی‌که ویژگی مایوس بودن، دفاعی بودن است. در این شرایط ما اتفاقاً فیلم‌هایی نیاز داریم که ما را به آدم بودن یادآوردی و نزدیک کند، به آدم بودن و اصول اخلاقی جدی توهین نکند و بتوان با مادر، پدر، همسر و... دید و خجالت نکشید. «شادوران» نمونه‌ای از این فیلم‌هاست.
فراستی با طرح این پرسش که آیا می‌شود فیلم امیدوارانه ساخت؟ به صحبت‌های خود ادامه و تاکید کرد: نباید مایوس بود و در عین حال نمی‌گویم می‌شود امیدوار بود! فاصله این دو حالت کنش‌مندیست و کنش‌مندی از تهیه‌کننده رانتی برنمی‌آید. از سوی دیگر باید کنشگر بود و درباره کار مولد و علیه دلالی و پول کثیف حرف زد چراکه جامعه‌ای که مولد نیست نمی‌تواند روی سینمای امید کار کند. در این شرایط تولید از نظر صنعتی اساسا مونتاژ و از نظر فرهنگی غرب‌زده است پس تولید مادی و معنوی چندان صورت نمی‌گیرد.
وی ادامه داد: چیزی که اصلاً در جامعه وجود ندارد، کار کنش‌مند است و این اتفاق را نباید به صورت دستوری رقم زد. از سوی دیگر بدون شادابی نمی‌توان در زندگی جلو رفت و این اتفاق ارتباط به هیچ حکومت و خوب و بد اوضاع ندارد بلکه این شادابی باید خودمولد باشد.
فراستی با بیان اینکه هم‌اکنون با حجمه پول کثیف به سینما روبه‌رو هستیم، یادآور شد: از یک زمان به بعد پای پول‌های کثیف دلالی به سینما باز شد و دستمزدها غیرعادی بالا رفت و از 200 یا 300 میلیون به یک یا دو میلیارد تومان رسید که نشان از رانت‌خواری و پول‌شویی دارد. حتی شنیده‌ام برخی به دنبال دستمزد دلاری هستند در صورتی که نظارتی روی کار آن‌ها نیست و باید این دستمزدها شکسته شود.
وی در جواب به این سوال که امکان این قضیه که بتوان از دوگانه امید و سیاه‌نمایی رها شد و این ادبیات به فراموشی سپرده شود، وجود دارد یا نه، بیان کرد: من فکر می‌کنم تا زمانی که جشنواره‌های خارجی هست و قانونی و غیرقانونی در آن شرکت می‌کنیم، سیاه‌نمایی جایزه دارد و فیلم‌های اگزوتیک هم ساخته می‌شوند. امیدی هم در کار نیست یعنی اگر فیلمی یک ذره کنش و امید داشته باشد نه می‌فروشد و نه جایزه می‌گیرد. از سوی دیگر نباید امید قلابی داد.
فراستی در بخش دیگری از صحبت‌های خود با اشاره به اینکه یکی از فیلم‌هایی که امسال به اکران پرده رسید و بسیار خوشحال کننده بود، «موقعیت مهدی» بود، مطرح کرد: البته نه به دلیل اینکه سوژه فیلم مهدی باکری بود بدین دلیل بود که قدم بسیار بلند در فیلم برداشته شده است. فیلمساز روشنفکر، رانت‌خوار و عامل حکومتی نیست بلکه صادق است و با شناخت از فضا اثری شریف تولید کرده است. «موقعیت مهدی» دریغ ملی و نه یک افسردگی است.
در پایان این نشست، مستند «کاپرا کجاست؟» به کارگردانی مهدی انصاری برای نخستین بار به نمایش درآمد.
انتهای پیام