با توجه به اینکه در قرآن از غیبت کردن همانند خوردن گوشت برادر مؤمن در صورتی که مردار است یاد شده است و در روایات از غیبت‌کننده بعنوان منفورترین مخلوقات، بدترین مردم، شریک شیطان و منافق یاد شده‌است آیا می‌توان با استناد به بی‌نماز بودن شخص انسان خود را مجاز به بدگویی و عیب‌‌گویی پشت سر آن و نزد دیگران بداند؟
استفتاء از دفتر سه تن از مراجع عظام تقلید درباره این موضوع به شرح زیر است:
پرسش: غیبت فرد بی‌نماز جایز است؟
آیت‌الله سیدعلی خامنه‌ای:
حرام است.
آیت‌الله ناصر مکارم شیرازی:
جایز نیست.
آیت‌الله حسین نوری همدانی:
جایز نیست.
با گذر بر آیات قرآن کریم و روایات امامان در می‌یابیم که دین مبین اسلام مکررا انسان را از غیبت انسان مومن نهی می‌کند و غیبت کردن تنها در چند مورد به طور محدود جایز است و در این باره پیامبر(ص) فرمود:«چهار کس هستند که غیبت کردن از آنها غیبت نیست: فاسقی که فسق خود را آشکار می‌سازد، پیشوای دروغگویی که اگر خوبی کنی سپاسگزاری نمی‌کند و اگر بدی کنی نمی‌بخشد، کسانی که از سر خنده و شوخی فحش مادر می‌دهند و کسی که از جماعت مسلمانان کناره گیرد و بر امت من عیب گیرد و به روی آنها شمشیر کشد» و براساس این تعبیر واضح از پیامبر گرامی اسلام و استفتائات مراجع تقلید غیبت شخص بی‌نماز جایز نیست.
انتهای پیام