حجتالاسلام والمسلمین سیدعلیرضا تراشیون، کارشناس مباحث تربیتی به این سؤال پاسخ میدهد که در ادامه میآید:
در عصر حاضر چون عوامل جذاب و وقت پر کن زیاد شده ناخودآگاه میبینیم توجه به بعضی از امور کاهش پیدا میکند؛ مثلا درس خواندن بچهها را امروزه رسانه، تلویزیون، گوشی تحت تأثیر گذاشته و باعث کمتوجهی به این امر میشود.
حالا ما باید چه کار کنیم تا این فرزند نسبت به فرایض دینی ترغیب بشود؟ پاسخ بنده این است که ما در نماز خواندن نباید فشار بیاوریم اول وقت بخواند، بله روایت داریم که فضیلت نماز اول وقت نسبت به آخر وقت مثل فضیلت آخرت به دنیاست، خیلی فضیلت دارد ولی واجب نیست.
لذا ما باید ذهن بچهها را فعال کنیم، مثلا بگوییم: دختر عزیزم تو که نماز رو دوست داری و بارها هم این رو گفتی، نگاه کن اذان مغرب ساعت ۲۰ و نیمه شب شرعی هم ساعت ۲۴ شب تو این فرصت را برا نماز خواندن داری، کی میخوای بخونی؟ میگوید: همین الآن، پس ما هم تشویقش هم میکنیم.
اما یک بار میگوید: ساعت۲۲ میخوانم؛ در اینجا میتوانیم یک سوال بپرسیم و بگوییم: باباجان اگر یادت رفت نمازت را بخوانی، ما به تو یادآوری کنیم؟
به نوعی ما توپ را بیندازیم داخل زمین خودش که فرزند وارد میدان عمل بشود و تصمیم بگیرد، بچهها وقتی خودشان تصمیم بگیرند نسبت به موضوع پایبندتر هستند.
خوب است در این سن داستانهایی درباره نماز بگوییم، البته نه داستانی که داخلش رکوع و سجده چند ساعته هست بلکه در باب اهمیت نماز داستان از علما، بزرگان و حتی مثل مادربزرگ بچهها بگوییم.
خود نقش همسالان نیز بسیار میتواند کمک کند، مثلا بگوییم که این هفته در نماز مغرب و عشاء دوستت را دعوت کن و باهم نماز بخوانید.