کسی که شخصی را دوست دارد، او را یاد می‌کند و فراموشش نمی‌کند، اگر فراموشش کردی تمام است؛ از قلبت بیرون می‌رود. وقتی مدام یاد او باشی علاقه و پیوستگی تو به او بیشتر می‌شود... کسی که انسانی را دوست دارد انتظارش او را می‌کشد که برگردد، با او انس می‌گیرد و شوق او را دارد؛ برایش دعا می‌کند؛ به دیدنش می‌رود؛ به دنبال دیدن اوست حتی از راه دور، برایش نامه می‌نویسد، از فراق و دوری او گریه می‌کند و از او پیروی می‌کند. این ارتباط روحی عشق را بیشتر می‌کند عشق را جوشان می‌دهد.[سیدحسن نصرالله، دبیر کل حزب الله لبنان]