سَقّاخانه، بنایی با هاله‌ای از تقدس، در معابر عمومی برای آب‌رسانی به تشنگان و یادآور بخشی از مصائب صحرای کربلا است. اساسی‌ترین عنصر سقاخانه آب است. سَقّاخانه زاییدۀ پیوند اعتقادات مردم در چهارچوب آیین‌های باستانی و اسلامی و نیز برای گرامیداشت مقام و جایگاه آب و حادثۀ کربلا و شهادت امام حسین(ع) و یارانش در محاصره و شرایط بی‌آبی و تشنگی است. همچنین سقاخانه نماد تشنگی امام حسین(ع) و یارانش و یادآور نقش حضرت عباس(ع) به‌عنوان آورندۀ آب و نماد فداکاری و ایثار است و مردم به عباس بن علی(ع) لقب سقای کربلا داده‌اند و پیش و پس از نوشیدن آب، بر حسین و عباس (ع) و شهدای صحرای کربلا سلام و درود می‌فرستند. در این میان سَقّاخانه‌های بسیاری در گوشه و کنار شهر اصفهان با ارزش تاریخی، معماری و میراثی، به یاد اباعبدالله الحسین(ع) و سقای دشت کربلا به چشم می‌خورد.
