نشانه اخلاص در عمل چیست

به گزارش ایکنا از خوزستان، آیت‌الله سیدطیب موسوی، استاد حوزه علمیه خوزستان در جلسه هفتگی قرائت و تدبر در قرآن که امروز در سازمان قضایی نیروهای مسلح خوزستان برگزار شد، گفت: یکی از کلمات معروف حضرت فاطمه(س) این روایت شریف است که فرمودند: «من أصعد إلى الله خالص عبادته أهبط الله عز وجل إليه أفضل مصلحته: کسی که عمل خالص خود را به سوی خدا بالا بفرستند خدا بهترین مصلحت خود را بر او می‌فرستد». درباره عمل خالص یکی از دعاهای صحیفه سجادیه امام سجاد(ع) این است: «اللَّهُمَّ إِنِّي أَخْلَصْتُ بِانْقِطَاعِي إِلَيْكَ» خدایا من با بریدن از همه به سوی تو خود را خالص کردم. «وَ أَقْبَلْتُ بِكُلِّي عَلَيْكَ» و با تمام وجودم به تو رو آوردم. «وَ صَرَفْتُ وَجْهِي عَمَّنْ يَحْتَاجُ إِلَى رِفْدِكَ» و صورتم را از هر کسی که احتیاج به نعمت تو دارد، برگرداندم. تمام مخلوقات، محتاج هستند. ما فقط یک غنی داریم: «فَإِنَّ اللَّهَ هُوَ الْغَنِيُّ الْحَمِيدُ». انبیاء و ائمه معصومین(ع) همه افراد بشر؛ خوب و بد همه محتاجند.

وی در توضیح اخلاص اظهار کرد: اینکه می‌گوییم نماز را خالص‌الله بخوانیم، خالص‌الله کار کنیم و خالص‌الله صحبت کنیم، این خالص یعنی چی؟ ما وقتی می‌خواهیم شیر خریداری کنیم، می‌گوییم چیزی با آن مخلوط نباشد. عمل خالص، عملی است که غیر از خدا، احدی در آن توأم نشود. دعای اخلاص امام سجاد(ع) را زیاد بخوانید: «اللَّهُمَّ إِنِّي أَخْلَصْتُ بِانْقِطَاعِي إِلَيْكَ».

آیت‌الله موسوی ادامه داد: حضرت زهرا(س) در این سخن فرمودند: کسی که خالص عملش را به سوی خدا بفرستد، خدا نیز بهترین مصلحت خود را برای او قرار می‌دهد. در این باب روایات بسیاری است. 

این استاد حوزه علمیه با اشاره به روایتی درباره زندگی حضرت زهرا(س) و امیرالمؤمنین(ع) اظهار کرد: در روایتی نقل شده که روزی امیرالمؤمنین(ع) از حضرت فاطمه(س) غذایی خواستند و چون غذایی در  خانه نبود، حضرت فرمودند: چرا به من خبر ندادی تا غذایی بیاورم؟ حضرت در جواب امیرالمؤمنین(ع) گفتند: «إنّي لأَستَحيي مِن إلهي أن اُكَلِّفَ نَفسَكَ مالاتَقدِرُ علیه» ای ابالحسن من از خدایم شرم می‌کنم چیزی بر تو تکلیف کنم که توان برآوردن آن را نداشته باشی. این برنامه زندگی امیرالمؤمنین و فاطمه زهرا(س) است. 

وی خاطرنشان کرد: از امام صادق(ع) روایت شده است که وقتی آیه «لَا تَجْعَلُوا دُعَاءَ الرَّسُولِ بَيْنَكُمْ كَدُعَاءِ بَعْضِكُمْ بَعْضًا» نازل شد، حضرت فاطمه(س) از رسول خدا(ص) پرسیدند: من نیز باید شما را رسول خدا(ص) صدا کنم؟ رسول الله(ص) فرمودند: این آیه برای شما و اهل و نسل تو نازل نشد: «انت منی و انا منک» تو از منی و من از تو هستم. این آیه درباره اهل جفا از قریش نازل شد. شما بگو «یا ابا» (ای پدر) «فَانَّها احْیا لِلْقَلْبِ وَ ارْضی لِلرَّبِّ» چراکه قلب را زنده و پررودگار را خشنود می‌کند. این مقام حضرت فاطمه(س) است.

این استاد حوزه گفت: اگر شخصی عملی را خالص انجام دهد، یکی از علامت‌های اخلاص او این است که نه از مدح کسی خوشحال می‌شود، نه از مذمت کسی ناراحت می‌شود و با خود بگوید خدایا این عمل را برای تو انجام دادم.