انسان اگر كارهايش براساس برنامه الهى باشد همه كارهايش عبادت می‌شود. خوابى كه براساس احتياج باشد، براى اين باشد كه انسان رفع خستگى كند تا باز به كارهايى بپردازد كه در آنها رضاى حق باشد عبادت است. غذا خوردنش هم عبادت می‌شود، شوخى و مزاح كردنش هم عبادت مى‌شود. [استاد شهید مطهری، کتاب آشنایی با قرآن، جلد 7، صفحه ۱۷۳]
