داوری مرحله مقدماتی سی و نهمین دوره مسابقات بین‌المللی قرآن کریم جمهوری اسلامی ایران در بخش آقایان این هفته در شهر مشهد برگزار شد تا برترین‌ها به مرحله پایانی، که اواخر امسال برپا می‌شود، راه یابند. نصرت‌الله حسینی، داور بخش صوت این دوره در گفت‌وگو با ایکنا، در خصوص برگزاری مسابقات بین‌المللی به صورت تلفیق مجازی و حضوری و معایب و محاسن این روش گفت: موضوع برگزاری مسابقات قرآن به شکل مجازی یا ارسال فایل بعد از قضیه کرونا اتفاق افتاد، اما در مجموع در مقایسه با حالت حضوری خیلی موافق این روش نیستم، چرا که در بخش‌هایی مانند صوت که انتظارات کیفی بالاست، صوت واقعی شرکت‌کننده شنیده نمی‌شود و شما بایستی به یک صوت با لحن تقلیل‌یافته نمره دهید.
این مدرس و قاری قرآن افزود: نکته دوم ضرورت ارتباط انسان‌ها با یکدیگر از لحاظ جسمی در داوری است. حضور به صورت نزدیک احساسات و هیجانات قاری را انتقال می‌دهد که در بخش داوری به آن‌ها نیازمندیم. لذا برگزاری به شکل مجازی در حالی که فرد در یک اتاق بسته تلاوتی را انجام داده است، آنچنان است که فرد باور ندارد این تلاوت را برای یک جمع و مخاطب می‌خواند و بایستی شبیه‌سازی کند.
داور بخش صوت این دوره از مسابقات افزود: زمانی که می‌توان کاری را در خارج از فضای شبیه‌سازی و به شکل واقعی انجام داد، چرا باید به دنبال شبیه‌سازی برویم؟ اما در مسابقات بین‌المللی از این حیث که شرکت‌کنندگان دارای سطح بالایی نیستند و حضورشان در کشور ایران با هزینه‌هایی همراه است، می‌توان ضمن غربالگری اولیه، افرادی را که در این سطح نیستند از دور مسابقات حذف کرد، اما در کل اثرات و تبعات مثبت مسابقه حضوری خیلی بیشتر از مجازی و فضای ضبط و ارسال فایل است.
وی درباره سطح شرکت‌کنندگان و ارزیابی خود از عملکرد نماینده‌های کشورمان در این مسابقات گفت: با توجه به اینکه سال قبل هم به عنوان داور در مسابقات بین‌المللی حضور داشتم، وضعیت متسابقان در مرحله مقدماتی تا امروز نسبت به گذشته کمی بهتر شده است.
حسینی در پاسخ به سؤال دیگری مبنی اینکه برگزاری بخشی از فرایند مسابقات در استان‌های دیگر و تمرکززدایی در این حوزه را چگونه ارزیابی می‌کنید، گفت: برگزاری مرحله مقدماتی مسابقات بین‌المللی قرآن در مشهد به لحاظ فضای معنوی تنها برای هیئت اجرایی و داوران که نهایتاً ۱۵ نفر می‌شوند، مقدور می‌شود و شاید اگر در تهران و در یک زمان مناسب و همزمان به مسابقات کشوری نبود می‌توانست ابعاد گسترده‌تری از این مسابقات را به تصویر بکشد و ابعاد وسیع‌تری را در حوزه تبلیغ، ترویج، تبیین و امثال این‌ها را فراهم کند.
انتهای پیام