ابراز نیاز در پیشگاه خداوند موجب کرامت آدمی است

به گزارش ایکنا از خراسان رضوی، محمدعلی انصاری، صاحب تفسیر مشکاة و مفسر قرآن کریم، شامگاه گذشته 16 فروردین ماه، در نشستی مجازی با موضوع «ابراز حاجت و نیاز، عامل تقرب در پیشگاه الهی» اظهار کرد: ما در زندگی خود بارها با این موضوع برخورد داشته‌ایم که اگر کسی نیازی داشته باشد تا زمانی‌که نیاز خود را به کسی نگوید از جایگاه خاصی برخوردار است، اما هنگامیکه خواسته خود را برای شخص دیگری بیان می‌کند جایگاه و شخصیت آدمی تنزل پیدا می‌کند و موجب سرافکندگی فرد می‌شود.

وی بیان کرد: اما این در حالی است که در بین انسان‌ها گفته می‌شود اگر می‌خواهی عزتت حفظ شود، هیچگاه خواسته خود را در پیشگاه انسان دیگری مطرح نکنید، اما اگر این انسان نیازش را از پیشگاه خداوند بخواهد نه تنها موجب سرافکندگی و تنزل شخصیتی او نمی‌شود، بلکه هیچ‌چیز نزد خداوند متعال محبوب‌تر از آن نیست که انسان در پیشگاهش حاضر شود و خواسته خود را ابراز کند.

این مفسر قرآن کریم با بیان اینکه حقیقتا که خداوند هیچگاه انسان را به دلیل ابراز خواسته‌اش تحقیر نمی‌کند بلکه او را به اوج می‌رساند و اصلا این کار، راه تعالی و تقرب انسان است، افزود: همواره خداوند از انسان دعوت می‌کند که حاجت خود را در پیشگاهش ابراز کنند و همین نیازمندی انسان در برابر خداوند، خود یکی از راه‌های ارتباطی انسان‌ها با خداوند به‌شمار می‌رود.

انصاری افزود: همچنین ابراز نیاز انسان در پیشگاه خدای متعال یک نوع دوستی بیشتری میان انسان و خداوند شکل می‌گیرد و همین مهم به نوعی یکی از راه‌های محبت خداوند به انسان است و موجب کرامت آدمی نیز می‌شود.

وی ابراز کرد: به دلیل اینکه خداوند خالق، معبود و غنی بالذات است، همواره فیض و رحمتش جاری است و دست رحمت او نیز بر انسان گشوده است. همانگونه که می‌خوانیم: «يَا دَائِمَ الْفَضْلِ عَلَی الْبَرِيَّة»؛ ای خدايی كه فضل و كرمش به آفريدگان هميشگی است. او «دَائِمُ‌الفَضْل» است و تمام مخلوقات نیز «دَائِمُ‌‌الفَقْر» و «دَائِمُ‌‌الحَاجَة»‌اند.

صاحب تفسیر مشکاة با بیان اینکه حاجت انسان‌ها به خدای سبحان مستمر و بدون توقف است، گفت: در واقع يكی از وجوه زيبا و لذت‌آفرين ارتباط انسان با خالق همين طلب پيوسته از اوست: «يَدْعُونَ رَبَّهُمْ خَوْفاً وَ طَمَعاً»؛ پروردگارشان را از روی بيم و اميد می‌خوانند. در تمام هستی، همه موجودات لحظه به لحظه از او طلب می‌كنند: «يَسْأَلُهُ مَنْ فِی السَّمَاوَاتِ وَ الأَرْضِ كُلَّ يَوْمٍ هُوَ فِی شَأْنٍ»؛ هر آن‌كس كه در آسمان‌ها و زمين است، از او درخواست می‌كند و هر زمان او در كاری است و او نيز پيوسته و پی در پی به ايشان عنايت می‌كند.

انصاری اظهار کرد: رابطه حاجت‌خواهی بندگان و حاجت‌دهی حضرت پروردگار هرگز پايان نمی‌پذيرد و گسستنی هم نیست و رابطه‌ای كه در آن، از سوی انسان كوشش است و از سوی خداوند كشش، انسان سرتاپا نياز و حضرت او همه ناز است، بندگان همواره دست خواهش به سوی او دراز می‌كنند و او نيز پيوسته آغوش خير و بركت و سعادتش را به روی ايشان گشوده نگاه می‌دارد.