نگارنده در این راستا در حد بضاعت اندک خود پیشنهاداتی را ارائه میکند:
۱- شکل دادن جریان رسانهای پر دامنه و پرونده ویژه در قالب برنامههای گفتوگو محور رسانه ملی نهادهای فرهنگی کشور و خبرگزاریها به ویژه ایکنا جهت نقد منصفانه و ارائه راهکار در ارتقای کمی و کیفی برنامه محفل.
2- جمعبندی آرا و پیشنهادات مردمی به عنوان مهمترین بازوی حمایتی برنامه و اعمال آنها در توازن با آرا نخبگان فرهنگی و قرآنی.
3- دست نزدن به ترکیب برنده تا حد امکان و استمرار برنامه با گروه سازنده فعلی.
4- استفاده از ظرفیت برنامه در معرفی ایدهپردازان موفق و روزآمد در عرصه تفسیر و ترجمه و معارف قرآنی خصوصاً در حوزه کودکان نوجوانان و جوانان.
5- معرفی هنرمندان قرآنی در عرصههای مختلف.
6- تأکید بیشتر بر معرفی منشدین دینی و قرآنی و آثار آنها بهعنوان یک ظرفیت پر مخاطب در جذب جوانان و نوجوانان مانند آثار که در برنامه عصر جدید ظرفیت بالای خود را نشان داد و کاملاً با هویت قرآنی و دینی برنامه محفل نیز هماهنگ است.
7- استفاده از ظرفیت برنامه در معرفی قاریان به نام جهان اسلام به ویژه قاریان عصر طلایی مصر و پخش فرازهای صوتی و تصویری آنها در برنامه که کمک زیادی به ذائقهسازی تلاوت و میل مردم به استماع مستمر قرآن کریم خواهد داشت.
8- استفاده از قاریان برجسته مصری که خوشخوان و خوش اخلاق و جوان پسند باشند در کسوت میزبانان برنامه افرادی مانند طه عبدالوهاب شیخ عصفور محمود شحات عبدالفتاح طاروطی.
9- استفاده از ظرفیت برنامه در معرفی موسسات تألیفات تفاسیر جلسات و نرمافزارهای قرآنی در حوزههای ترجمه و تفسیر و روخوانی و روانخوانی و تجوید.
10- تشکیل دبیرخانه دایمی و گروه اندیشهورز نخبگانی جهت دریافت نظرات و معرفی سوژههای متناسب.
11- طرح گزینش فرازهای برتر قرآنی مصری و ایرانی از طریق آرا مردمی به صورت پیامکی در هر برنامه.
12- پخش کلیپهای منتخب را قرآنی نوآورانه با محوریت قطعات ارسالی نونهالان و نوجوانان که با همراهی خانواده و در فضای خانه یا طبیعت و... ضبط شده است.
13- پخش سکانسهایی از فیلمهای سینمایی و سریالهای تلویزیونی نامآشنا به همراه تلاوت آیات هم مضمون.
14- معرفی نخبگان قرآنی به ویژه نونهالان و نوجوانان از سر تا سر جهان اسلام.
15- تکرار منتخب برنامه در طول سال در شبکههای سه و قرآن توصیه میشود پخش قسمتهای جدید بنا به درخواستهای بسیار زیاد مردمی میتواند یکبار در هفته استمرار یابد.
حمید ایماندار، عضو هیئت علمی دانشکده الهیات و معارف اسلامی دانشگاه شیراز
انتهای پیام