وی بیان کرد: پیامبر(ص) نیز از این منظر بهعنوان الگو شناسایی و از پیروانش خواسته شده تا او را به مثابه اسوه، شناسایی کنند و سرمشق زندگی خود قرار دهند. بیگمان دادههای دینی و آموزههای قرآنی و آنچه در زبان پیامبر(ص) و دیگر بزرگان آمده است، میتواند گرهگشایی داشته باشد و پاسخگوی نیازهای آدمیان باشد، اما رفتار بیش از هر عنصر دیگری میتواند دیگران را به سوی ارزشها فرا بخواند.
عضو هیئت علمی گروه هنر و تمدن اسلامی پژوهشکده اسلام تمدنی گفت: اهمیت این موضوع به اندازهای است که خداوند در قرآن موفقیت جدی پیامبر(ص) را در همین بُعد ایشان میبیند و میفرماید که ای پیامبر(ص) اگر جنبههای اخلاقی، رفتار انسانی، ملایمت و محبت تو نبود مردم از گرد تو پراکنده میشدند و به تو گرایش پیدا نمیکردند.
واسعی اظهار کرد: این آیه از قرآن کریم به صراحت از آدمیان میخواهد تا رفتار اخلاقی دیگران را بهسمت و سوی ارزشها دعوت کنند نه با بیانها، استدلالها و ذکر آموزههای مکرر که هرچند این دادهها در جای خود اثرگذار خواهند بود، اما اثرگذاری اصلی در عمل و رفتار انسانی تجلی پیدا میکند.
وی گفت: به همین دلیل آنچه در حیات انسانها رخ میدهد بهنوعی آیینه و تجلی باورهای آنها بهشمار میآید و اگر آنچه را که انجام میدهند بد باشد باورها نیز به همان میزان بد جلوه میکنند و یا حداقل در داوریهای دیگران امتیاز لازم را نخواهد آورد، اما اگر کردار آدمیان خوب باشد آن هم پا به پای دین نوشته خواهد شد.
انتهای پیام